Bitwa pod Pankalią
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bitwa pod Pankalią – stoczona w roku 978 lub 979, w czasie bizantyjskiej wojny domowej pomiędzy wojskami młodego cesarza Bazylego II dowodzonymi przez Bardasa Fokasa, a siłami uzurpatora, generała Bardasa Sklerosa, na równinie Pankalia[1] (Pankaleia[2], gr.Παγκάλεια), w okolicach Amorion. Zakończyła się klęską Sklerosa i jego ucieczką do Bagdadu, co zakończyło ten epizod wojny domowej. Historycy nie są zgodni co do miejsca bitwy, jej daty i dokładnego przebiegu[3].