Bitwa 31 marca 1800
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Walka 31 marca 1800 roku – bitwa morska wojen rewolucyjnej Francji, stoczona pomiędzy eskadrą okrętów Royal Navy i okrętem liniowym marynarki francuskiej w pobliżu Malty na Morzu Śródziemnym.
Wojny rewolucyjnej Francji | |||
Przechwycenie okrętu William Tell, mal. Robert Dodd, październik 1800 | |||
Czas |
1800-03-31 31 marca 1800(dts) | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik |
zwycięstwo Brytyjczyków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
36°11′24″N 14°37′12″E |
W marcu roku 1800 Valletta, stolica Malty, była oblegana od 18 miesięcy. Zasoby jedzenia w mieście były już poważnie wyczerpane, a problem się pogłębił po przechwyceniu w połowie lutego francuskiego konwoju z zaopatrzeniem. W celu otrzymania pomocy z Francji i zmniejszenia liczebności personelu wojskowego w mieście, dowódca marynarki na wyspie kontradmirał Pierre-Charles Villeneuve rozkazał swemu podwładnemu kontradmirałowi Denisowi Decrès wyjść w morze dużym okrętem liniowym „Guillaume Tell”, który przybył do portu krótko przed rozpoczęciem blokady we wrześniu 1798 roku. Ponad 900 ludzi zostało wprowadzonych na pokład okrętu, którym 30 marca pod osłoną ciemności planowano wypłynąć do Tulonu.
Brytyjczycy utrzymywali blokadę Malty od początku oblężenia, na pozór dowodzoną przez wiceadmirała Lorda Nelsona, który od marca 1800 roku ignorował bezpośredni rozkaz swojego przełożonego Lorda Keith, pozostając w Palermo ze swoją kochanką Emmą, Lady Hamilton. Pod jego nieobecność blokada była dowodzona przez komandora Manleya Dixona z HMS „Lion” oraz dowódcę okrętu flagowego Nelsona komandora sir Edwarda Berry’ego. Ten ostatni został zaalarmowany, przez będącą na patrolu fregatę HMS „Penelope”, o wypłynięciu Decrésa i rozpoczął pościg. Początkowo duży okręt liniowy atakowany był jedynie przez „Penelope”, która poruszała się koło rufy przeciwnika, powodując duże zniszczenia i spowalniając okręt francuski na tyle, że Berry mógł przywieść i wprowadzić swoją eskadrę do akcji. Pomimo liczebnej przewagi Anglików, Decrés kontynuował walkę przez ponad trzy godziny, odpierając ataki brytyjskich okrętów, lecz ostatecznie musiał ulec łącznej sile ataków Berry’ego. Po obu stronach były znaczne ofiary wśród ludzi i zniszczenia, a obrona statku francuskiego stała się głośna w obu krajach, jako odważne przeciwstawienie się przytłaczającym siłom przeciwnika.