Asyryjski Kościół Wschodu
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Święty Apostolski Katolicki Asyryjski Kościół Wschodu (klasyczny syr. ܥܕܬܐ ܩܕܝܫܬܐ ܘܫܠܝܚܝܬܐ ܩܬܘܠܝܩܝ ܕܡܕܢܚܐ ܕܐܬܘܪܝܐ, ʻIttā Qaddishtā w-Shlikhāitā Qattoliqi d-Madnĕkhā d-Āturāyē) – jeden z Kościołów wschodnich wywodzących swoje korzenie od patriarchatu Seleucji-Ktezyfonu – Kościoła Wschodu, a działający pierwotnie Azji Środkowej oraz na Bliskim Wschodzie. Teologicznie łączony z doktryną nestorianizmu, jednak faktycznie opierający się na naukach Teodora z Mopsuestii oraz Babaja Wielkiego. Nazwy „Kościół nestoriański” i „nestorianie”, podobnie, jak w przypadku Kościoła jakobickiego i jakobitów, zostały nadane przez przeciwników tego Kościoła i nie są używane przez samych jego wiernych. W przeciwieństwie do Cerkwi prawosławnej oraz Kościołów orientalnych nie jest w komunii z żadnym innym chrześcijańskim związkiem wyznaniowym.
Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
Chrześcijaństwo └ Kościoły wschodnie └ Kościoły przedefeskie | |||||||||
Ustrój kościelny | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obrządek | |||||||||
Siedziba | |||||||||
Zwierzchnik • tytuł zwierzchnika |
|||||||||
Zasięg geograficzny |
Australia, Chiny, Europa, Gruzja, Indie, Irak, Iran, Kanada, Liban, Nowa Zelandia, Rosja, Syria, Stany Zjednoczone | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Strona internetowa |
Katolikos-patriarcha Gewargis III Sliwa przeniósł rezydencję patriarszą z Chicago do Irbilu. Jego kler działa na terenach Ameryki Północnej, Bliskiego Wschodu, Indii, Oceanii i Europy. Funkcjonuje wedle rytu chaldejskiego, zaś językiem liturgicznym jest syryjski.
Przez wiele stuleci Kościół Wschodu był w Europie niemal zupełnie nieznany. Przez kilka stuleci tworzył on świat chrześcijański nieustępujący rozległością terytorium, liczebnością wiernych ani zapałem misyjnym chrześcijaństwu z basenu Morza Śródziemnego. Tymczasem do Europy, w każdym razie do Europy Zachodniej, docierały co najwyżej niejasne pogłoski o istnieniu w Azji chrześcijańskiego imperium, z których narodziła się legenda Księdza Jana. Kościół azjatycki został „odkryty” dopiero na początku II tysiąclecia, za przyczyną Mongołów, a dalsze wiadomości przyniosły dopiero podróże Jana di Piano Carpiniego, Wilhelma z Rubruk i Marco Polo.