ਰੋਨਿਨ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ਰੋਨਿਨ ਮੱਧਕਾਲੀਨ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਸਾਮੁਰਾਈ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਜਿਸਦਾ ਆਪਣੇ ਰਾਜਾ ਜਾਂ ਮਾਲਿਕ ਦੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਭੰਗ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਾਂ ਤਾਂ ਰਾਜਾ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਹੋ ਜਾਂ ਉਸਨੇ ਸਾਮੁਰਾਈ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵਜ੍ਹਾ ਤੋਂ ਸੇਵਾ-ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇ।
ਸਾਮੁਰਾਈ ਮੱਧਕਾਲੀਨ ਜਪਾਨ ਦੇ ਖੱਤਰੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਨਿਡਰ, ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਖੁੰਖਾਰ, ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ ਅਤਿ-ਸਮਰੱਥਾਵਾਨ ਅਤੇ ਮਰਦੇ ਦਮ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਰਾਜਾ ਤੋਂ ਵਫਾਦਾਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਾਮੁਰਾਈ ਦਾ ਫਰਜ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰਾਜਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਰੇ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਮਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਸਾਮੁਰਾਈ ਦਾ ਫਰਜ ਸੀ ਦੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈ ਲਵੇ। ਜਿਸ ਸਾਮੁਰਾਈ ਦਾ ਮਾਲਿਕ ਮਰ ਚੁੱਕਿਆ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਜਿਨ੍ਹੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵਜ੍ਹਾ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਹੋ, ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਅਤਿਅੰਤ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਫਿਰ ਕਦੇ ਕੋਈ ਰਾਜਾ ਆਪਣੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦਾ ਸੀ। ਅਜਿਹੇ ਸਾਮੁਰਾਈ ਨੂੰ ਹੀ ਰੋਨਿਨ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਰੋਨਿਨ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਸ਼ਹਿਰ ਭਟਕਦੇ ਸਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਾਂਬਾਜ ਸਨ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਸਨ, ਇਸ ਲਈ ਕਈਆਂ ਜਪਾਨੀ ਕਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਪਿੰਡ ਜਾਂ ਇਸਤਰੀ ਉੱਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਹਾਦਰ ਰੋਨਿਨ ਆ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਵਿਖਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਰੋਨਿਨ ਦਾ ਆਪ ਤੋਂ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਨ ਤੱਕ ਦਾ ਗਹਿਰਾ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਉਸਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਸੂਖਮਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਬਾਕੀ ਸਮੁਰਾਈਆਂ ਵਾਂਙ ਰੋਨਿਨ ਵੀ ਦੋ ਤਲਵਾਰਾਂ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਹਨਾਂ ਕੋਲ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹਥਿਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਰੋਨਿਨ - ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਪੈਸੇ ਦੀ ਕਮੀ ਹੋਵੇ - ਉਹ ਇੱਕ ਬੋ ਜਾਂ ਜੋ ਜਾਂ ਇੱਕ ਯੂਮੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਥਿਆਰ ਹੋਣਾ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਛਾਣ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਮਾਰਸ਼ਲ ਸਕੂਲ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸਨ।