Whitehead-schakel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
In de knopentheorie, een deelgebied van de wiskunde, is de Whitehead-schakel, gevonden door J.H.C. Whitehead, een van de meest basale schakels.
J.H.C. Whitehead besteedde een groot deel van de jaren dertig van de twintigste eeuw aan een zoektocht naar een bewijs voor het vermoeden van Poincaré. In 1934 gebruikte hij, wat nu de Whitehead-schakel wordt genoemd, als een onderdeel van zijn constructie van de ook naar hem genoemde Whitehead-variëteiten, met behulp waarvan zijn eerdere, vermeende bewijs van het vermoeden van Poincaré werd weerlegd.