Karel van België
regent van België van 1944 tot 1950 / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Karel Theodoor Hendrik Anton Meinrad (Brussel, 10 oktober 1903 - Oostende, 1 juni 1983), kortweg prins Karel, was de tweede zoon van koning Albert I der Belgen. Hij kreeg de titel van prins van België en graaf van Vlaanderen. Op 20 september 1944 werd Karel Regent van België omdat zijn broer koning Leopold III gedeporteerd werd naar Duitsland. Aanvankelijk zou de prins-regent opstappen wanneer de koning werd bevrijd, maar hij bleef nog vijf jaar aan de macht, want een terugkeer van de koning naar België bleek niet evident te zijn.
Karel van België | ||
---|---|---|
1903 – 1983 | ||
Graaf van Vlaanderen | ||
Periode | 31 januari 1910 – 1 juni 1983 | |
Voorganger | Filips van België | |
Opvolger | Titel afgeschaft | |
Regent van België | ||
Periode | 20 september 1944 – 21 juli 1950 | |
Opvolger | Boudewijn | |
Geboren | 10 oktober 1903 Brussel, België | |
Overleden | 1 juni 1983 Oostende, België | |
Vader | Albert I van België | |
Moeder | Elisabeth in Beieren | |
Dynastie | van België | |
Broers/zussen | Leopold III van België Marie José van België | |
Kinderen | Isabelle Wybo | |
Wapen als graaf van Vlaanderen |
Karel speelde de rol van staatshoofd goed en wordt weleens beschouwd als de redder van de monarchie. Hij was een uitstekend diplomaat en had zeer goede contacten met de andere geallieerde leiders. De prins was waarnemend staatshoofd op cruciale momenten in de Belgische geschiedenis. Karel kon het wel niet zo goed vinden met de rest van zijn familie en dat werd met het regentschap alleen maar erger. Ze vonden dat hij verraad pleegde en zijn broer dacht zelfs dat Karel zelf koning wou worden. Na het regentschap liet Karel zich nooit meer zien in de aanwezigheid van de koninklijke familie.