Mariner 10
Onbemande NASA ruimtevlucht naar Mercurius / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Mariner 10 was een Amerikaanse onbemande ruimtevlucht naar de planeten Venus en Mercurius uit 1973 en onderdeel van het Marinerprogramma.
Mariner 10 | ||||
---|---|---|---|---|
Mariner 10 met ingeklapte zonnepanelen | ||||
Organisatie | NASA | |||
Hoofdaannemer | JPL | |||
Missienaam | Mariner 10 | |||
Lanceringsdatum | 3 november 1973 | |||
Lanceerbasis | Cape Canaveral | |||
Draagraket | Atlas-Centaur | |||
Massa | 503 kg totaal, 29 kg brandstof, 79,4 kg wetenschappelijke instrumenten | |||
Doel | Mercurius | |||
Fly by | Venus: 5 februari 1974 op 5768 km / Mercurius: 29 maart 1974 op 689 km, 21 sep 1974 op 47.913 km, 16 maart 1975 op 327 km | |||
Duur missie totaal | 3 november 1973 – 24 maart 1975 | |||
|
Deze sonde was het eerste ruimtevaartuig dat twee planeten bezocht en de eerste van slechts drie ruimtemissies die ooit Mercurius onderzochten (de anderen waren Messenger en BepiColombo). Het was tevens de eerste die gebruik maakte van de zwaartekracht van een andere planeet om zijn baan te wijzigen; ook was deze vlucht de eerste die terugkeerde naar zijn oorspronkelijke doel na het voorbijvliegen. Bovendien was het de eerste sonde die de zonnewind gebruikte voor het oplossen van problemen met het oriëntatiesysteem. De Mariner 10 deed Venus aan op weg naar zijn einddoel en zou Mercurius uiteindelijk driemaal voorbijvliegen, voordat zijn brandstof op was.
De astronomen hadden tot deze vlucht slechts vrij beperkte kennis over Mercurius. Door de grote afstand tot de aarde konden zij met hun telescopen slechts details waarnemen van 300 km grootte. De foto's van Mariner 10 lieten details zien van 100 m.