In Flanders Fields
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Zie In Flanders Fields (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van In Flanders Fields.
In Flanders Fields is een gedicht van de Canadese militaire arts en dichter John McCrae (30 november 1872 – 28 januari 1918). De definitieve versie schreef hij op 8 december 1915.
McCrae stierf, toen hij nog tijdens de oorlog in een veldhospitaal werkte, aan longontsteking en hersenvliesontsteking. Hij werd 45 jaar oud.
De eerste Nederlandse vertaling van het gedicht verscheen in 1919 onder de titel De kollebloemen van Vlaanderen en was van de hand van Rachel Schaballie
- In Flanders fields the poppies grow
- Between the crosses, row on row
- That mark our place; and in the sky
- The larks, still bravely singing, fly
- Scarce heard amid the guns below.
- We are the Dead. Short days ago
- We lived, felt dawn, saw sunset glow,
- Loved, and were loved, and now we lie
- In Flanders fields.
- Take up our quarrel with the foe:
- To you from failing hands we throw
- The torch; be yours to hold it high.
- If ye break faith with us who die
- We shall not sleep, though poppies grow
- In Flanders fields.
- Vlaanderens hart bloedt in zijn kollebloemen open,
- tussen de kruisjes door, die, rij naast rij geplant,
- het simpel teeken zijn, waaronder wij steeds hoopen,
- dat onze milde dood de vree werd voor dit land.
- Bij rooden dageraad volgden wij in het blauwe
- den zoeten leeuwerik, wiens jubel werd gestoord
- door schroot en vloek en klacht. Tot men ons kwam houwen
- en op dit Vlaamsche veld ons streven werd gesmoord.
- Gij, die nu na ons leeft, wij reiken u de toortsen,
- verheft ze naar het licht, elk roepe een nieuwen held:
- verbreekt gij onze trouw, dan wordt in wreedste koortsen
- ons 't heilig verbod te slapen in dit veld:
- in elke kollebloem zouden wij blijvend bloeden!