Gebruiker:Rembert Andy/Kladblok
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Onder de Restauratie voerden de Franse republikeinen oppositie tegen de monarchie met het doel ze van de macht te verdrijven. Ze hadden geen beslissingsmacht omdat het censuskiesrecht, dat de bourgeoisie en adel bevoorrechtte, het regime ondersteunde. Desalniettemin waren ze wel aanwezig in de Kamer van Afgevaardigden((fr) Chambre des députés) vanaf 1816, na de ontbinding van de Chambre introuvable. De republikeinen werden stap voor stap een sterker politiek blok en dit tot de moord op Karel Ferdinand van Berry, neef van de toenmalige koning Lodewijk XVIII op 14 februari 1820. Als gevolg hiervan voerde de regering onder Armand-Emmanuel du Plessis repressieve maatregelen in.
De republikeinse beweging ontwikkelde zich clandestien verder. De leden verzamelden in geheime verenigingen zoals de Charbonnerie en de strijd werd via de geschreven pers onder de aandacht gebracht. Vastbesloten om de monarchie omver te werpen, kwam het tot meerdere opstanden in 1820. Ze mislukten allemaal, wat leidde tot de de verbanning van de belangrijkste leiders of zelfs veroordelingen tot de doodstraf om een voorbeeld te stellen.
Na deze mislukte pogingen om de macht over te nemen, werd de republikeinse beweging van binnen uit opnieuw opgebouwd met de kost van een nieuwe generatie bij het begin van het koningsschap van Karel X van Frankrijk. Vanaf dan groeide het idee om een alliantie aan te gaan met de gematigde royalisten. Het idee werd concreet door de reactionaire maatregelen genomen door de premier Jean-Baptiste de Villèle en Karel X. Als gevolg hiervan sloten de gematigde royalisten zich aan bij de clandestiene organisaties, terwijl de republikeinen ondertussen samenwerkten met de vrije pers. Het succes van deze alliantie tijdens de verkiezingen van 1827 versterkte hun geloof om op een dag de macht over te nemen.
De situatie kwam in een stroomversnelling na de benoeming van Jules de Polignac aan het hoofd van de regering. De republikeinen planden in het grootste geheim een nieuwe opstand en waren de voornaamste protagonisten van de julirevolutie. Adolphe Thiers en de liberalen haalden echter de bovenhand na de revolutie. Uiteindelijk werd een liberale constitutionele monarchie (Julimonarchie) geïnstalleerd in de plaats van een republiek.