Fugitive Slave Act (1850)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
De Fugitive Slave Act van 18 september 1850 was een Amerikaanse wet die oplegde dat ontsnapte slaven moesten worden aangehouden en uitgeleverd aan hun eigenaars en die elke vorm van hulp aan ontsnapte slaven strafbaar stelde. De wet was een van de meest controversiële onderdelen van het compromis van 1850 tussen de slavenstaten van het Zuiden en de vrije staten van het Noorden. Abolitionisten spraken over de bloedhondwet. Hij criminaliseerde het helpen van ontsnapte slaven en dwong ordehandhavers van vrije staten tot medeplichtigheid aan een praktijk die ze misschien moreel veroordeelden. De wet droeg bij aan de polarisatie van het land en was een van de factoren die leidden tot de Amerikaanse Burgeroorlog. Tijdens die oorlog werd hij in 1864 opgeheven.