Rogier van der Weyden
From Wikipedia, the free encyclopedia
Rogier van der Weyden (* 1399/1400 in Doornik; † 18. Juni 1464 in Brüssel, Hartogdom Brabant) is en Kunstmaler ut de Tied vun de Renaissance ween. He höör to de „School“ vun de Fläämschen Primitiven. Sien Handwark hett he lehrt in dat Atelier vun Robert Campin. Dor weer he, unner annern, mit Jacques Daret tohopen. An de Siet vun Jan van Eyck warrt van der Weyden as de wichtigste nedderlannsche Maler in dat 15. Johrhunnert ankeken. To siene Tied weer van der Weyden in ganz Europa bekannt. Unner Umstänn is he in sien Johrhunnert de Maler ween, de den grottsten Infloot up annere Künstlers utöövt hett. He hett dat nee Element „Emotschoon“ to de Fläämsche Malerkunst toföögt. In de tweete Hälft vun dat 16. Johrhunnert gung dat los, un van der Weyden sien Weert sack wat af. Ok, nadem he in dat 19. Johrhunnert „wedder funnen“ wurrn is, stunn he jummers wat in den Schadden vun Malers, as Jan van Eyck un Hans Memling.