റിച്ചാർഡ് ഒന്നാമൻ
From Wikipedia, the free encyclopedia
1189 മുതൽ മരണം വരെ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ രാജാവായിരുന്നു റിച്ചാർഡ് ഒന്നാമൻ(Richard I 8 സെപ്തംബർ 1157 മരണം 6 ഏപ്രിൽ 1199). ഹെൻറി രണ്ടാമന്റെയും എലനോർ റാണിയുടേയും അഞ്ചു മക്കളിൽ മൂന്നാമനായിരുന്നു റിച്ചാർഡ്. അദ്ദേഹം നോർമണ്ടി, അക്വിറ്റൈൻ, ഗാസ്കോണി എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഡ്യുക് ആയും പായീറ്റേഴ്സ്, അൻജൂ, മെയ്ൻ, നാൻടെസ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ കൗണ്ട് ആയും സൈപ്രസിലെ ലോഡ് ആയും ഭരണം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. വളരെ ശക്തനായ സേനാനായകനും പോരാളിയും ആയിരുന്നതിനാൽ അദ്ദേഹം റിച്ചാർഡ് ദി ലയൺ ഹാർട്ട് (Richard Cœur de Lion ,Richard the Lionheart) എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു.[1]
റിച്ചാർഡ് I | |
---|---|
Effigy (c. ) of Richard I at Fontevraud Abbey, Anjou | |
ഭരണകാലം | 3 September 1189 – 6 April 1199 |
കിരീടധാരണം | 3 സെപ്റ്റംബർ 1189 |
മുൻഗാമി | ഹെൻറി II |
പിൻഗാമി | ജോൺ |
രാജപ്രതിനിധി | Eleanor of Aquitaine; William de Longchamp (Third Crusade) |
Consort | നവാരേയിലെ ബെരെൻഗാരിയ |
മക്കൾ | |
Philip of Cognac (illegitimate) | |
രാജവംശം | Plantagenet/Angevin[nb 1] |
പിതാവ് | Henry II of England |
മാതാവ് | Eleanor of Aquitaine |
കബറിടം | Fontevraud Abbey, Anjou, France |
മതം | Roman Catholicism |
പതിനാറാം വയസ്സായപ്പോഴേക്കും സ്വന്തമായ ഒരു സൈന്യം ഉണ്ടായിരുന്ന അദ്ദേഹം, പോയ്റ്റോയിൽ തന്റെ പിതാവിനെതിരേയുള്ള വിപ്ലവശ്രമങ്ങൾ അടിച്ചമർത്തി.[1] മൂന്നാമത്തെ കുരിശുയുദ്ധത്തിൽ ഫ്രാൻസിലെ ഫിലിപ്പ് രണ്ടാമനു ശേഷം നേതൃത്വം വഹിച്ച ക്രിസ്ത്യൻ പടത്തലവനായിരുന്നു റിച്ചാർഡ്. യെരുശലേം കീഴടക്കിയില്ലെങ്കിലും എതിരാളികളായ സലാഹുദ്ദീനെതിരെ അദ്ദേഹം വിജയം കൈവരിച്ചിരുന്നു.[2]
ഫ്രഞ്ച്, ഒസിറ്റാൻ എന്നീ ഭാഷകൾ സംസാരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിനാവുമായിരുന്നു.[3]. ഇംഗ്ലണ്ടിൽ ജനിച്ച അദ്ദേഹം അവിടെത്തന്നെ തന്റെ ബാല്യം ചെലവഴിച്ചു. മുതിർന്നപ്പോൾ രാജാവാകുന്നതിനു മുമ്പേയുള്ള കാലം തെക്ക് പടിഞ്ഞാറൻ ഫ്രാൻസിലെ അക്വിറ്റെയ്നിൽ ആയിരുന്നു അദ്ദേഹം താമസിച്ചിരുന്നത്. കിരീടധാരണത്തിനു ശേഷം വെറും ആറു മാസം മാത്രമേ അദ്ദേഹത്തിന് ഇംഗ്ലണ്ടിൽ തങ്ങാൻ സാധിച്ചിരുന്നുള്ളൂ, ബാക്കിയുള്ള സമയമത്രയും കുരിശുയുദ്ധത്തിലോ, തന്റെ അധീനതയിലുള്ള ഫ്രഞ്ച് പ്രദേശങ്ങളുടെ സംരക്ഷത്തിനോ തടവിൽ കഴിയുകയോ ആയിരുന്നു. രാജ്യം തന്റെ ഉത്തരവാദിത്തമാണെന്ന് കരുതുന്നതിനു പകരം തന്റെ സൈന്യത്തിന് സാമ്പത്തികസഹായം ചെയ്യുന്ന വരുമാന സ്രോതസ്സ് ആണ് എന്ന എന്ന നിലയിലായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തികൾ.[4] എന്നിരുന്നാലും, തന്റെ പ്രജകൾ അദ്ദേഹത്തെ ദൈവഭക്തനായ ഒരു നായകനായി കണക്കാക്കിയിരുന്നു.[5]