ബെയൊവുൾഫ്
From Wikipedia, the free encyclopedia
ബെയൊവുൾഫ്(Beowulf) പുരാതന ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിലെ ഏറ്റവും പുരാതനമായ വീരേതിഹാസകാവ്യമാണ്. കൃതിയുടെ അവശേഷിക്കുന്ന ഒരേയൊരു പുരാതന കൈയെഴുത്തുപ്രതിയിലെ സൂചനവച്ച്, എട്ടും പതിനൊന്നും നൂറ്റാണ്ടുകൾക്കിടയിലാണ് രചനാകാലം എന്ന് മനസ്സിലാക്കാമെങ്കിലും ബെയൊവുൾഫിന്റെ കർത്തൃത്വം അജ്ഞാതമായിരിക്കുന്നു. ഇംഗ്ലണ്ടിലെ പടിഞ്ഞാറൻ മെർസിയയിൽ വസിച്ചിരുന്ന ഒരാളാണ് ഇതെഴുതിയതെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. ജെഫ്രി ചോസറുടെ കാൻറർബറി കഥകളേക്കാൾ വളരെ പഴക്കമുള്ള കൃതിയാണിത്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ലോകസാഹിത്യത്തിൽ ഗണനീയമായ സ്ഥാനം ബേവുൾഫിനുണ്ട്. തെക്കൻ സ്വീഡനിലെ ഗീറ്റ് വംശത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു യോദ്ധാവായ ബേവുൾഫിൻറെ വീര പരാക്രമങ്ങളാണ് പ്രതിപാദ്യം. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലാണ് ഈ മഹാകഥയുടെ കൈയെഴുത്തു പ്രതി ലഭിച്ചത്. ആംഗ്ലോസാക്സൺ ഭാഷയായ പഴയ ഇംഗ്ലീഷിലാണ് ഈ കൃതി രചിച്ചിരിക്കുന്നത്.
അതിൽ വിവരിച്ചിരിക്കുന്ന സംഭവങ്ങൾക്ക് പശ്ചാത്തലമായത് ഇപ്പോൾ സ്വീഡനിലും ഡെന്മാർക്കിലും ഉൾപ്പെട്ട നാടുകളാണ്. ആംഗ്ലോ-സാക്സൺ സാഹിത്യത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനരചനയായി പൊതുവേ കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന ബെയൊവുൾഫ്, ഏറെ ചർച്ചകൾക്കും, പഠനങ്ങൾക്കും, ഊഹാപോഹങ്ങൾക്കും, സിദ്ധാന്തങ്ങൾക്കും കാരണമായിട്ടുണ്ട്. 3182 വരികൾ ചേർന്ന്, താരതമ്യേന ദീർഘമായ രചനയാണത്. 2003-ൽ ബേവുൾഫിൻറെ കഥ മലയാളത്തിൽ ഡോ. എ. രാജഗോപാല കമ്മത്ത് അവതരിപ്പിച്ചു. 2007-ൽ ഈ വീരകഥ ഹോളിവുഡ് സിനിമയുമായി.