Дубаи
From Wikipedia, the free encyclopedia
Дубаи (арапски: دبيّ, Дубај) — најголемиот и најнаселен град во Обединетите Арапски Емирати (ОАЕ)[3]. Се наоѓа на југоисточниот брег на Персискиот Залив и е главен град на истоимениот емират, еден од седумте емирати што ја сочинуваат земјата. Абу Даби и Дубаи се единствените две емирати кои имаат право на вето над критичните прашања од национално значење во Сојузниот Врховен совет на земјата[4][5]. Градот Дубаи се наоѓа на северното крајбрежје од земјата и се раководи од метрополитенската област Дубаи-Шарџа-Аџман. Дубаи ќе биде домаќин на Светска изложба 2020[6].
Дубаи دبي | |||
---|---|---|---|
Емират | |||
Емират Дубаи | |||
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/UAE" does not exist | |||
Координати: 25°15′00″N 55°18′00″E | |||
Држава | ОАР | ||
Населен (град) | 9 јуни 1833 | ||
Независност од Обединетото Кралство | 2 декември 1971 | ||
Основач | Мактоум бин Бати бин Сухаил (1833) | ||
Седиште | Дубаи | ||
Делови | Градови и села
| ||
Управа | |||
• Вид | уставна монархија[1] | ||
• Владетел | Мухамед бин Рашид Ал Мактоум | ||
• Принц-престолонаследник | Хамдан Бин Мухамед Бин Рашид Ал Мактоум | ||
Површина[2] | |||
• Емират | 4.114 км2 (1,588 ми2) | ||
Население (2010) | |||
• Емират | 2.262.000 | ||
• Густина | 408,18/км2 (1.057/ми2) | ||
• Метро | 3.410.737 | ||
• Националност (2005) | 17% Емирати 9,1% Турци 42,3% Индијци 13,3% Пакистанци 7,5% Бангладеши 2,5% Филипинци 1,5% Шри Ланки 0,9% Европејци 0,3% Американци 5,7% други земји | ||
Час. појас | UAE standard time (UTC+4) | ||
Мреж. место | Dubai Emirate Општина Дубаи |
Дубаи се појавил како глобален град и деловен центар на Блискиот Исток[7]. Исто така е главен транспортен центар за патници и товар. До 1960-тите, економијата на Дубаи се засновала на приходите од трговијата и, во помала мера, на концесии за истражување на нафта, но нафтата не била откриена до 1966 година. Приходот од нафта започнал да доаѓа во 1969 година[8]. Приходите од нафта во Дубаи помогнале да се забрза раниот развој на градот, но нивните резерви се ограничени и нивото на производство е ниско. Денес, помалку од 5% од приходите на емиратот доаѓа од нафтата[9].
Емиратскиот модел за бизнис во западен стил ја поттикнува економијата со главните приходи што денес доаѓаат од туризмот, воздухопловството, недвижниот имот и финансиските услуги[10][11][12]. Дубаи неодамна бил прогласен за најдобро одредиште за муслимански патници според Salam Standard[13]. Дубаи неодамна го привлечел вниманието на светот преку многу иновативни големи градежни проекти и спортски настани. Градот станал иконски поради своите облакодери и високи згради, особено највисоката зграда во светот, Бурџ Калифа. Дубаи е критикуван за прекршувања на човековите права во врска со градската работна сила од Јужна Азија и Филипините[14]. Пазарот за недвижности во Дубаи доживеал големо влошување во периодот 2008-2009 година, по финансиската криза од 2007-08[15], но економијата на емиратството направила враќање кон растот, со предвидениот вишок во буџетот за 2015 година[16].
Од 2012 година, Дубаи бил 22-ми најскапиот град во светот и најскапиот град на Блискиот Исток[17][18]. Во 2014 година, хотелските соби во Дубаи биле оценети како втори најскапи во светот, по Женева[19]. Во 2013 година, американската глобална консултантска фирма Мерсер го оценила Дубаи како најдобро место за живеење на Средниот Исток[20].