Хумајунов гроб
From Wikipedia, the free encyclopedia
Гробницата на Хумајун (персиски: Maqbara-i Humayun) — гробница на могулскиот цар, Мирза Насир ел-Дин Мухамед, попознат како Хумајун, сместена во Делхи, Индија.[1] Гробницата била нарачана од првата сопруга и главна сопруга на Хумајун, царицата Бега Бегум под нејзино покровителство [2][3][4][5][6] во 1558 година, а дизајнирана од Мирак Мирза Гијас и неговиот син, Сејид Мухамед,[7] персиски архитекти избрани од неа.[8] Тоа било првата градина-гробница на индискиот потконтинент,[9] и се наоѓа во Низамудин Исток, Делхи, блиску до тврдината Дина-Панах, позната и како Пурана Кила (Стара тврдина), која Хумајун ја пронашол во 1538 година. Тоа било, исто така, првата структура што користела црвен песочник во таков обем.[10][11] Гробницата е прогласена за светско наследство на УНЕСКО во 1993 година,[9] и оттогаш е подложена на обемни реставраторски работи, кои се завршени.[12] Покрај главната гробница на Хумајун, неколку помали споменици се пробиени на патеката што води до неа, од главниот влез на запад, вклучително и оној што дури и датира пред самата главна гробница, за дваесет години; тоа е гробниот комплекс на Иса Кан Нијази, авганистански благородник во дворот на Шер Шах Сури од династијата Сури, кој се борел против Могалите, изграден во 1547 н.е.
Хумајунов гроб | |
---|---|
Панорамски поглед на џамијата на дневна светлина | |
Грешка во Lua во Модул:Location_map, ред 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/India New Delhi" does not exist | |
Општи податоци | |
Вид | Гробница |
Стил | Могулска архитектура |
Место | Патот Матура, Низамудин Исток, Делхи, Индија |
Координати | 28°35′35.8″N 77°15′02.5″E |
Темелот удрен | 1557 |
Проектирање и изградба | |
Архитект |
|
Светско наследство на УНЕСКО | |
Службен назив | Хумајунов гроб, Делхи |
Критериум | културно: (ii), (iv) |
Навод | 232bis |
Запис | 1993 (XVII заседание) |
Дополнувања | 2016 |
Површина | 27.04 ha (0.1044 ми) |
Преоден појас | 53.21 ha (0.2054 ми) |
Комплексот ја опфаќа главната гробница на царот Хумајун, во која се сместени гробовите на царицата Бега Бегум, Хаџи Бегум, како и Дара Шикох, правнук на Хумајун и син на подоцнежниот цар Шах Јахан, како и многу други последователни Могули, вклучувајќи ги Џахандар Шах, Фаруксијар, Рафи Ул-Дарџат, Рафи Уд-Далат, Мухамед Кам Бахш и Аламгир II.[13][14] Претставува скок во могулската архитектура и заедно со нејзината остварена градина Чарбаг, типична за персиските градини, но никогаш досега невидена во Индија, поставила преседан за подоцнежната мугалска архитектура. Се гледа како јасно отстапување од прилично скромниот мавзолеј на неговиот татко, првиот могулски цар, Бабур, наречен Баг-е Бабур (Градини на Бабур) во Кабул (Авганистан). Иако тој бил првиот цар кој ја започнал традицијата да биде погребан во рајска градина.[15] По примерот на Гур-е Амир, гробницата на неговиот предок и азискиот освојувач Тимур во Самарканд, тој создал преседан за идната мугалска архитектура на кралски мавзолеј, која го достигна својот зенит со Таџ Махал, во Агра.[16][17]
Местото е избрано на бреговите на реката Јамуна, поради неговата близина до Низамудин Дарга, мавзолејот на прославениот суфиски светец од Делхи, Низамудин Аулија, кој бил многу почитуван од владетелите на Делхи и чија резиденција е Чила Низамудин Аулија, североисточно од гробницата. Во подоцнежната историја на Могулците, последниот цар Бахадур Шах Зафар се засолнил овде, за време на Индискиот бунт од 1857 година, заедно со тројца принцови, и бил заробен од капетанот Ходсон пред да биде протеран во Рангун.[18] Во времето на династијата Мамелуци, (робови) оваа земја била под „Тврдината КилоХери“, која била престолнина на султанот Кајкабад, синот на Насирудин (1268–1287).
Гробниците на комплексот Баташевала лежат во тампон зоната на светското наследство на гробниот комплекс Хумајун; двата комплекса се разделени со мал пат, но затворени во нивниот посебен сложен ѕид.[19]