Хаплогрупа I-M253
From Wikipedia, the free encyclopedia
Хаплогрупата I-M253, позната и како I1 — хаплогрупа на ДНК на човечки Y-хромозом. Генетските маркери потврдени како идентификување на I-M253 се SNPs M253, M307.2/P203.2, M450/S109, P30, P40, L64, L75, L80, L81, L118, L121/S62, L14/S6, L1, L125/S65, L157.1, L186 и L187. Тоа е примарна гранка на хаплогрупата I-M170 (I*).
Хаплогрупа I1 (M253) | |
---|---|
Можно време на потекло | 3,170–4,600[1]–5,070 пред сегашноста[2] (претходно 11,000 п.с.[3] to 33,000 п.с.[4]) 27,500 (I2-FGC77992)[1] |
Можно место на потекло | Северна Европа [5] |
Предок | I* (M170) |
Потомци | I1a (DF29/S438); I1b (S249/Z131); I1c (Y18119/Z17925) |
Дефинирање на мутации | M253, M307.2/P203.2, M450/S109, P30, P40, L64, L75, L80, L81, L118, L121/S62, L123, L124/S64, L125/S65, L157.1, L186, L187 |
Се верува дека хаплогрупата I1 била присутна меѓу европските ловци-собирачи од доцниот палеолит како мала лоза, но поради нејзиното речиси целосно отсуство во примероците на ДНК од преднеолитот, таа не можела да биде многу распространета. Примероците од неолитот I1 се исто така многу ретки, што укажува на брзо расејување поврзано со ефектот на основачот во нордиското бронзено време. Денес ја достигнува својата врвна фреквенција во Шведска (52 проценти од мажите во округот Вестра Готаланд) и западна Финска (повеќе од 50 проценти во провинцијата Сатакунта).[6] Во однос на националните просеци, I-M253 се наоѓа кај 38-39% од шведските мажи,[7][8] 37% од норвешките мажи,[9][10][11] 34,8% од данските мажи,[12][13][14] 34,5% од исландските мажи,[15][16][17] и околу 28% од финските мажи.[18] Брајан Сајкс, во својата книга „Крвта на островите“ од 2006 година, на членовите – и на националниот патријарх основач на I1 им го дава името „Один“.[19]
Сите познати живи членови потекнуваат од заеднички предок кој бил шест пати помлад од заедничкиот предок со I2.[1]
Пред рекласификација во 2008 година,[20] групата била позната како I1a, име кое оттогаш е преназначено на примарна гранка, хаплогрупата I-DF29. Другите примарни гранки на I1 (M253) се I1b (S249/Z131) и I1c (Y18119/Z17925).
Повеќе од 99% од живите мажи со I1 припаѓаат на гранката DF29 која се проценува дека се појавила во 2400 година п.н.е.[21][22] Сите мажи кои поседуваат DF29 имаат заеднички предок роден помеѓу 2500 и 2400 п.н.е.[23] Најстариот антички поединец со I1-DF29 кој пронајден е Oll009, човек од Шведска од раното бронзено време.[24][25]