Урологија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Урологија (од грчки οὖρον - „урина“ и -λογίαcode: grc is deprecated - „студија“), позната и како генитоуринарна хирургија — клиничка гранка која се занимава со болести на уринарните органи (бубрези, уретери, мочен меур и уретра) како и со машките генитални органи (пенис, тестиси, епидидими, простата).
Уролог врши трансуретрална ресекција | |
Занимање | |
---|---|
Вид | Специјалност |
Надлежности | Медицина, хирургија |
Опис | |
Потребно образование | *Доктор по медицина |
Дејности | болници, клиники |
Уринарниот и репродуктивниот тракт се тесно поврзани, а нарушувањата најчесто ги погодуваат и двете. Затоа, главниот опсег на нарушувања со кои се занимава урологијата се јавува во доменот на урогениталниот систем.[1] Урологијата го комбинира управувањето со медицински (т.е. нехируршки) состојби, како што се инфекции на мочните патишта и доброќудни проширувања на простата, со управување на хируршки состојби како што се рак на мочниот меур или простата, камења во бубрезите, вродени абнормалности, трауматски повреди и стресна инконтиненција[2].
Уролошките техники вклучуваат минимално инвазивна роботска и лапароскопска, ласерска хирургија и други водени процедури. Уролозите се обучени да користат отворени и минимално инвазивни хируршки техники, користејќи ултразвучно водење во реално време, светловодна ендоскопска опрема и разновидни ласери во третманот на повеќе доброќудни и злоќудни состојби.[3] Урологијата е тесно поврзана со (и уролозите често соработуваат со лекари од други области) онкологија, нефрологија, гинекологија, андрологија, детска хирургија, колоректална хирургија, гастроентерологија и ендокринологија.
Урологијата е една од најконкурентните и најбараните хируршки специјалности за лекарите, при што новите уролози сочинуваат помалку од 1,5% од дипломираните студенти на медицинските факултети во САД.[4][5]