Стареењето во Европа
From Wikipedia, the free encyclopedia
Стареењето во Европа, познато и како оседување на Европа, ― демографски феномен во Европа кој се одликува со намалување на плодноста, намалување на стапката на смртност и повисок животен век меѓу европското население.[1] Ниската стапка на наталитет и повисокиот животен век придонесуваат за преобразба на обликот на пирамидата на населението во Европа. Најзначајната промена е преминот кон многу постара структура на населението, што резултира со намалување на процентот на работоспособната возраст, додека бројот на пензионираното население се зголемува. Се предвидува дека вкупниот број на постарото население значително ќе се зголеми во наредните децении, со зголемени пропорции на повоените генерации на бејби-бум кои ќе стигнат до пензија. Ова ќе предизвика големо оптоварување на работоспособното население бидејќи тие обезбедуваат зголемување на бројот на постарото население.[2][3]
Низ историјата многу држави работеле на одржување на високи стапки на наталитет со цел да имаат умерени даноци, поголема економска активност и повеќе војници за нивната војска.[4]
Стареењето на населението денес е забележано во повеќето европски земји.