Слободен Град Франкфурт
From Wikipedia, the free encyclopedia
Речиси пет века, германскиот град Франкфурт бил град-држава во рамките на два главни германски ентитети:
- Во Светото Римско Царство како Слободен Царски Град Франкфурт (германски: Freie Reichsstadt Frankfurt) (до 1806 година)
- Во Германскиот Сојуз како Слободен Град Франкфурт (Freie Stadt Frankfurt) (1815–66)
Слободен Град Франкфурт | ||||||
Freie Stadt Frankfurt | ||||||
| ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
Франкфурт во рамките на Германскиот Сојуз | ||||||
Главен град | неукажан | |||||
Јазици | Германски, Хесијански дијалекти | |||||
Вероисповед | Протестантство Римокатоличка црква | |||||
Уредување | Република | |||||
Историски период | Среден век / Наполеонови војни / Прва светска војна | |||||
- | Стекнал империјална непосредност | 1372 | ||||
- | Обединување на Германија | 18 јануари 1871 | ||||
- | Анектиран од Наполеонска Франција | 1806 | ||||
- | Обновен | 9 јули 1815 | ||||
- | Анектиран од Прусија | 20 септември 1866 | ||||
Валута | Јужногермански гулден | |||||
Денес во | Германија | |||||
Франкфурт бил важен град на Светото Римско Царство, служел како седиште на царските избори од 885 година и град за царски крунисувања од 1562 година (претходно во Слободниот Царски Град Ахен) до 1792 година. Франкфурт бил прогласен за царски слободен град (Freie und Reichsstadt) во 1372 година, правејќи го градот ентитет на царска непосредност, што значело веднаш подреден на Светиот римски цар, а не на регионален владетел или локален благородник.
Поради неговото империјално значење, Франкфурт го преживеал посредувањето во 1803 година. По распадот на Светото Римско Царство во 1806 година, Франкфурт паднал под власта на Наполеон I, кој го доделил градот на Карл Теодор Антон Марија фон Далберг; градот станал познат како Кнежевство Франкфурт. Католичкиот свештеник Далберг ги еманципирал католиците кои живееле на границата на градот. Во 1810 година Далберг го споил Франкфурт со Кнежевството Ашафенбург, Грофовијата Вецлар, Фулда и Ханау за да го формира Големото Војводство Франкфурт. По поразот на Наполеон и распадот на Рајнскиот Сојуз, Франкфурт бил вратен на својот претнаполеонски устав преку Виенскиот конгрес од 1815 година и станал суверена град-држава и член на Германскиот Сојуз.
За време на периодот на Германскиот Сојуз, Франкфурт продолжил да биде главен град. Управното тело на сојузот, Бундестагот (официјално наречено Bundesversammlung, Федерално собрание) се наоѓал во палатата Турн и Таксис во центарот на градот Франкфурт. За време на револуциите од 1848 година, било формирано Франкфуртското собрание во обид да ги обедини германските држави на демократски начин. Токму тука прускиот крал Фридрих Вилхелм IV ја одбил понудата за круната на „Мала Германија“, бидејќи таа му била понудена од народно избраното собрание составено од револуционери на кои тој им се спротивставувал и затоа што ја сметал понудата за круна, само како право на владејачките монарси на одделните германски држави.
Во 1866 година Кралството Прусија влегло во војна со Австриското Царство поради Шлезвиг-Холштајн, предизвикувајќи ја Австро-пруската војна. Франкфурт, останувајќи лојален на Германскиот Сојуз, не се приклучил кон Прусија, но останал неутрален. По победата на Прусија, Франкфурт бил припоен со декрет на кралот на Прусија на 20 септември и станал дел од новоформираната провинција Хесен-Насау.