Постмодерна архитектура
From Wikipedia, the free encyclopedia
Постмодерна архитектура — стил или движење, што се појавил во 1960-тите години, како реакција против штедењето, формалноста, и недостатокот на разноличност во модерната архитектура, особено во меѓународниот стил кој го застапувале Ле Корбизие и Лудвиг Мис ван дер Ро. Доктрината на движењето ја создал архитектот и архитектонски теоретичар на уметноста Роберт Вентури во неговата 1966 книга Сложеност и Противречност во Архитектурата. Стилот го доживува својот најголем подем од 1980-тите низ 1990-тите години, особено во делата на Вентури, Филип Џонсон, Чарлс Мур и Мајкл Грејвс. Во доцните 1990-ти движењето се дели во мноштво од нови тенденции, вклучувајќи високотехнолошка архитектура, неокалсицизам и деконструктивизам.[1]