Ливонска крстоносна војна
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ливонската крстоносна војна [1][2] се однесува на различните воени походи за христијанизација во средновековна Ливонија, на територијата каде денеска се наоѓаат Латвија и Естонија - за време на Папските одобрени Северни крстоносни војни во 12-13 век. Ливонската крстоносна војна била спроведена главно од Светото Римско Царство и Кралството Данска. Завршила со создавањето на Тера Маријана и данското Војводство Естонија. Земјите на источните брегови на Балтичкото Море биле еден од последните делови на Европа кои биле христијанизирани.
Ливонска крстоносна војна | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Дел од Северни крстоносни војни | |||||||
Тевтонски витез на левата страна и Брат на мечот на десната страна. |
|||||||
|
|||||||
Завојувани страни | |||||||
Крстоносци
| Пагани (Автохтони народи)
Големото литванско војводство
|
||||||
Команданти и водачи | |||||||
На 2 февруари 1207 година,[3] на освоените територии, била основана црковна држава наречена Тера Маријана како кнежевство на Светото Римско Царство,[4] и прогласена од папата Инокентиј III во 1215 година како поданик на Светата столица.[5] По успехот на крстоносната војна, тевтонската и данската окупирана територија била поделена на шест феудални кнежевства од страна на Вилијам Моденски.