Кантербериска катедрала
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кантербериска катедрала — катедрала на архиепископот од Кантербери, лидерот на Црквата на Англија и симболичен лидер на светската англиканска заедница. Сместена во Кентербери, Кент, таа е една од најстарите христијански структури во Англија и е дел од Светско наследство на УНЕСКО. Нејзиното формално име е катедралата и митрополитичката црква Христова, Кентербери.[3] [б 1]
Кантербериска катедрала | |
---|---|
Катедрална и митрополитичката Христова црква, Кантербери | |
Катедралата од влезот на градот | |
51°16′47″N 1°04′59″E | |
Место | Кантербери, Кент |
Земја | Англија |
Вероисповед | Црква на Англија |
Претходен вероисповед | Римокатоличка црква |
Црковништво | Либерални англо-католици |
Мреж. место | Предлошка:Oweb |
Историја | |
Осветена | 1070 |
Архитектура | |
Статус | Катедрала |
Службен статус | Активна |
Културнонаследна категорија | I класа |
Прогласена | 3 декември 1949[1] |
Архит. тип | Крстовидна базилика |
Стил | Романска, Готска архитектура |
Удрен темел | 1070 |
Завршена | 1834 (последна голема промена) |
Физички особености | |
Должина | 525 ст (160 м) |
Должина на коработ | 178 ст (54 м) |
Должина на хорот | 180 ст (55 м) |
Ширина | 154 ст (47 м) |
Ширина на коработ | 71 ст (22 м) |
Кораб | 80 ст (24 м) |
Висина на хорот | 71 ст (22 м) |
Кули | 5 |
Висина на кулата | 236 ст (72 м) (crossing)[2] |
Шилести покриви | 1 (денес изгуберна) |
Висина на шилестиот покрив | 190 ст (58 м) (северозападна кула, урната 1705 година) |
Ѕвона | 14 (1981) |
Тежина на главното ѕвоно | 34-3-4 (1767 kg) |
Управа | |
Епархија | Кантербери (од 1072 г.) |
Митрополија | Кантербери |
Свештенство | |
Архиепископ | Џастин Велби, Архиепископ на Кантербери |
Епископ(и) | Рос Хадсон-Вилкин, Доверски епископ |
Декан | Дејвид Монтеит |
Прецентор | Венди Далирмпл (од 5 ноември) |
Каноник/ци | Тим Ниш (Библиотекар) |
Каноник-мисионер | Ема Пенингтон |
Каноник-благајник | Ендрју Дод |
Архиѓакон | Вил Адам (Канон Резиденцијал) |
Мирјанство | |
Оргулист/Муз. директор | Дејвид Њушолм |
Службен назив: Кантербериска катедрала, Опатија Свети Августин, и Црква Свети Мартин | |
Тип: | Cultural |
Критериуми: | i, ii, vi |
Прогласено: | 1988 (12-та сесија) |
Број | 496 |
Регион: | Европа и Северна Америка |
Заштитен објект од класа I | |
Службен назив: Катедрала Крајстчерч | |
Прогласено: | 13 декември 1949 |
Број | 1336823 |
Катедралата била снована во 597 година, и била целосно обновена помеѓу 1070 и 1077 година. Источниот крај бил значително зголемен на почетокот на 12 век и во голема мера бил обновен во готски стил по пожарот во 1174 година, со значителни проширувања кон исток за да се приспособат на протокот на аџии кои го посетувале светилиштето на Томас Бекет, надбискупот кој бил убиен во катедралата во 1170 година. Норманскиот наос и трансептите опстанале до крајот на 14 век, кога биле урнати за да се направи простор за сегашните структури.
Пред англиската реформација, катедралата била дел од бенедиктинската монашка заедница позната како Христова црква, Кентербери, како и седиште на архиепископот.