Големиот глад (1315—1317)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Големиот глад (1315-1317) (или сè до 1322 година) - првата од серијата големи кризи што ја погодиле Европа во почетокот на 14 век. Големиот глад го зафатил поголемиот дел од Европа (на исток до Русија, на југ до Италија).[1] Милиони биле жртви на глад во долг период, завршувајќи го претходниот период на раст и просперитет од 11 до 13 век.[2] Започнало со лоши временски услови во 1315 година, а жетвата и родот потфрлиле и во 1316 година сè до летото 1317 година. Европа не закрепнала до 1322 година. Овој период бил обележан со многу криминал, болести, масовни смртни случаи, убиства и напуштање на деца и канибализам. За да се спасат, го убивале добитокот кој служел за влечење плугови. Го јаделе семето што требало да го посеат. Ги напуштале децата за сами да се прехранат. Постарите доброволно одбивале храна за да можат помладите да преживеат. Овие неволји имаа големи општествени последици за црквата, државата и општеството.