Византија под Сириската династија
From Wikipedia, the free encyclopedia
Византиското Царство од страна на Сириската династија била управувана во периодот од 717 година со назначувањето на Лав III Исавријанин за цар а завршило во 802 по крајот на владеењето на царицата Ирина.
Византиско Царство | |||||
Βασιλεία Ῥωμαίων | |||||
| |||||
---|---|---|---|---|---|
Главен град | Цариград | ||||
Јазици | грчки | ||||
Уредување | автократија | ||||
Византиски цар | |||||
- | 717–741 | Лав III Исавријанин | |||
- | 741–775 | Константин V Копроним | |||
- | 775–780 | Лав IV Хазар | |||
- | 780–797 | Константин VI Слепиот | |||
- | 797–802 | Ирина | |||
Историја | |||||
- | стапување на престолот на Лав III Исавријанин | 717 | |||
- | крајот на владеењето на Ирина | 802 | |||
Сириските или Исавријанинските цари биле успешни во одбраната и зацврстувањето на империјата во нејзината војна против Арапскиот калифат. Под Сириската династија, Византија немала големи успеси во Европа, каде претрпела неуспех против Бугарите, морала да се откаже од Равена во Италија, каде било засекогаш изгубено византиското влијание во црквата, наспроти растечката моќ на Франките.
Сириската династија главно е поврзена со византиското иконоборство, односно обид да се забранат иконите во манастирите, кое резултурало со значителни немири во внатрешноста на империјата.
До крајот на нивното управување во 802 година, Византија продолжила со своите војни против Бугарија и Калифатот додека папа Лав III го крунисал Карло Велики како цар на Римјаните, како наследник на Римското Царство.