Венеција ренесансна архитектура
From Wikipedia, the free encyclopedia
Венецијанската ренесансна архитектура започнала подоцна отколку во Фиренца, не пред 1480-тите,[1] и во текот на целиот период главно се потпирала на архитекти увезени од друго место во Италија. Градот во тој период бил многу богат и подложен на пожари, така што поголемиот дел од времето имало многу згради, а барем фасадите на венецијанските згради често биле особено раскошно украсени.
Венецијанската елита имала колективно верување во важноста на архитектурата за зајакнување на довербата во Републиката, а резолуцијата на Сенатот во 1535 година забележала дека тој е „најубавиот и најславниот град што во моментов постои во светот“.[3] Во исто време, отворената конкуренција меѓу патрициските семејства била обесхрабрена, во корист на „хармонична еднаквост“, која се однесувала на зградите како и на други области,[4] и се сметале за новина заради себе, или повторно да се придобијат славите на антиката со сомнеж.[5] Иако посетителите се восхитувале на богатите ансамбли, венецијанската архитектура немала големо влијание надвор од сопствените поседи на републиката пред Андреа Паладио (1508–1580), чиј стил на паладијанската архитектура станал многу влијателен некое време по неговата смрт, и не само во англиското говорно подрачје.
Венецијанската елита имала колективно верување во важноста на архитектурата за зајакнување на довербата во Републиката, а резолуцијата на Сенатот во 1535 година забележала дека тој е „најубавиот и најславниот град што во моментов постои во светот“.[3] Во исто време, отворената конкуренција меѓу патрициските семејства била обесхрабрена, во корист на „хармонична еднаквост“, која се однесувала на зградите како и на други области,[4] и се сметале за новина заради себе, или повторно да се придобијат славите на антиката со сомнеж.[5] Иако посетителите се восхитувале на богатите ансамбли, венецијанската архитектура немала големо влијание надвор од сопствените поседи на републиката пред Андреа Паладио (1508–1580), чиј стил на паладијанската архитектура станал многу влијателен некое време по неговата смрт, и не само во англиското говорно подрачје.