Ѓураѓ Бранковиќ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ѓураѓ Бранковиќ (српски: Ђурађ Бранковић; унгарски: Brankovics György; 1377 - 24 декември 1456) — српски деспот од 1427 до 1456 година. Тој бил еден од последните српски средновековни владетели. Тој бил учесник во Битката кај Анкара (1402) и Османлискиот Интеррегнум (1403-1413). За време на неговото владеење, деспотот бил вазал и на османлиските султани и на унгарските кралеви. Деспотот бил неутрален за време на полско-литванските (1444) и унгарско-влашките (1448) крстоносни војни. Во 1455 година бил ранет и затворен за време на судирите со Унгарците, по што младиот султан Мехмед II ја започнал опсадата на Белград и неговиот голем унгарски гарнизон. Деспот Ѓураѓ починал на крајот на 1456 година, поради компликации што произлегле од раната. По неговата смрт, Србија, Босна и Албанија (Западен Балкан) станале практично припоени кон териториите на султанот Мехмед, што завршило по вековните дополнителни освојувања на византиските земји. Ѓураѓ поседувал голема библиотека со српски, словенски, латински и грчки ракописи. Неговиот главен град Смедерево го направил центар на српската култура. Тој бил првиот од династијата Бранковиќ кој ја држел српската монархија.
Ѓураѓ Бранковиќ | |
---|---|
Деспот на Србија | |
На престол | 1427—1456 |
Претходник | Стефан Лазаревиќ |
Наследник | Лазар Бранковиќ |
Роден(а) | 1377 |
Починал(а) | 24 декември 1456 (на 78–79 г.) |
Сопружник | Ирена Кантакузина |
Деца | Тодор Бранковиќ Гргур Бранковиќ Мара Бранковиќ Стефан Бранковиќ Катерина Кантакузина Бранковиќ Лазар Бранковиќ |
Династија | Бранковиќ |
Татко | Вук Бранковиќ |
Мајка | Mara [sr] |