Ei (aete)
From Wikipedia, the free encyclopedia
'n Ei is 'n vooiingsmiddel daat vaanalds veul daor minse gegaete weurt.
- Dit artikel is in mierder Limburgse dialekte gesjreve. Perbeer estebleef waal mer ei dialek per alinea aan te hauwe.
1. Kalksjaal
2. Sjaalvlies
3. Bènnesjte sjaalvlies
4. Hagelsjnoor
5. Boetesjte eijwit
6. Middelsjte eijwit
7. Daojervlies
8. Daojer
9. Kiemvlek (of vörmingsdoajer)
10. Dónker eijgael
11. Klaor eijgael
12. Bènnesjte eijwit
13. Hagelsjnoor
14. Lóchkamer
15. Cuticula
't Is ein door ein vrouwelik deer gemaak product, dat nao bevruchting door ein zaodcel kènt oetgreuje tot eine naokómeling.
't Ei besjteit oet 'ne daojer (de eijcel) dae de zygote/embryo en väöl vètechtige voedingssjtoffe bevat, mèt dao-ómhaer ein besjermend ómhulsel dat aan 't eindj van de óntwikkeling ouch wirt opgesoupeerd: 't wit van 't ei (dat väöl water in zich haet).
Dere die eijer lègke zint vösje, amfibieë, insecte, reptiele, veugel en monotreem zoogdere. Zoa vömp biejveurbeeld kikkerdril de eijer van kikkersj. Eijer van veugel waere besjermp door ein hel, kalkechtige sjaal. Reptieleijer höbbe ein zachter, mer ouch sjtevige sjaal. Went biej ein ei de hel sjaal óntbrik, wirt gesjpraoke van ein wèndjei of lezesei of liese-ei.
De eijer van kippe en anger pluumveë, en van sómmige vösje, waere door de miensj es voedsel gebruuk.