Honorius IV
From Wikipedia, the free encyclopedia
Honorius IV, nomine nativo "Iacobus Savelli" (Romae anno circiter 1210 natus; ibidem mortuus die 3 Aprilis 1287) fuit papa Catholicus et episcopus Romanus a die 2 Aprilis 1285.
Res apud Vicidata repertae:
Familia Iacobi Savelli fuit nobilis et ecclesiae iam Papam Honorium III donaverat, Iacobi patruum. Iacobus Lutetiae studuit. Anno 1261, cardinalis a Papa Urbano IV creatus est titulo Sanctae Mariae in Cosmedin. Postea praefectus papae in Tuscia fuit. Anno 1274, cum papa Gregorio X concilio Lugduni interfuit. Ab anno 1277 cardinalis protodiaconus meruit, quo titulo papam Martinum IV coronavit. Cum Honorius papa factus est, iam senex erat et graviter podagra laborabat.