Divina comoedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Divina Comoedia (Italiane Divina Commedia) est carmen epicum a Dante Alagherio tristichis catenatιs hendecasyllabicis inter annos 1308 et 1321 scriptum. A multis primum et maximum opus Italice scriptum habetur, ubi lingua Italica a Dante impulsa et perfecta est. Poema in tria cantica (Infernum, Purgatorium, Paradisum) dividitur.
Divina Comoedia descensionem ad infernum, transitum per purgatorium, atque ascensum ad paradisum et coniunctionem cum Deo narrat. Dantes, allegoriam itineris spiritualis ad Deum faciens, philosophia mediaevali theologiaque Christiana utitur, praecipue Thomae Aquinatis Summa Theologica. Namque Divina Comoedia et "Summa in versu" appellata est.
Commedia, priscum operis nomen, tantummodo erat, sed postea Ioannes Boccacius adiectivum divina titulo addidit, omnisque titulus Divina Comedia primum apparuit in fronte editionis Ludovici Dolce, humanistae Venetiani, a Gabriele Iolito de Ferrariis anno 1555 impressae.