ಸಿ ಜೀವ ಸತ್ವ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lua error in package.lua at line 80: module 'Module:Pagetype/setindex' not found.
Systematic (IUPAC) name | |
---|---|
2-oxo-L-threo-hexono-1,4- lactone-2,3-enediol or (R)-3,4-dihydroxy-5-((S)- 1,2-dihydroxyethyl)furan-2(5H)-one | |
Clinical data | |
ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯ ವರ್ಗ | A |
ಕಾನೂನು ಸ್ಥಿತಿ | general public availability |
Routes | oral |
Pharmacokinetic data | |
Bioavailability | rapid & complete |
Protein binding | negligible |
Half-life | 30 minutes |
ವಿಸರ್ಜನೆ | renal |
Identifiers | |
CAS ಸಂಖ್ಯೆ | 50-81-7 |
ATC ಕೋಡ್ | A11G |
ಪಬ್ಕೆಮ್ | CID 5785 |
Synonyms | L-ascorbate |
Chemical data | |
ರಾಸಾಯನಿಕ ಸೂತ್ರ | C6H8O6 |
Mol. mass | 176.14 grams per mol |
Physical data | |
ಕರಗುವ ಬಿಂದು | 190–192 °C (374–378 °F) decomposes |
Y (what is this?) (verify) |
ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Double image stack
C ಜೀವಸತ್ವ ಅಥವಾ L-ಆಸ್ಕೋರ್ಬಿಕ್ ಆಮ್ಲ ವು ಮಾನವರಲ್ಲಿ ಜೀವಸತ್ವವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಅತ್ಯವಶ್ಯಕ ಪೌಷ್ಟಿಕಾಂಶವಾಗಿದೆ. ಆಸ್ಕೋರ್ಬೇಟ್ (ಆಸ್ಕೋರ್ಬಿಕ್ ಆಮ್ಲದ ಅಯಾನು) ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಚಯಾಪಚಯ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಅತ್ಯವಶ್ಯಕ. ಇದು ಸರಿಸುಮಾರು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಂತರಿಕವಾಗಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಸ್ತನಿಗಳು ಅಥವಾ ಕೈರೋಪ್ಟೆರಾ (ಬಾವಲಿಗಳು) ಗಣಗಳು ಮತ್ತು ಆಂಥ್ರೊಪೊಯಡಿಯ (ಹ್ಯಾಪ್ಲೋರಿನಿ) (ಕಾಡುಪಾಪ, ಮಂಗಗಳು ಮತ್ತು ವಾನರಗಳು) ಉಪಗಣಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿದೆ. ಗಿನಿಇಲಿಗಳು, ಪಕ್ಷಿಗಳು ಮತ್ತು ಮೀನುಗಳ ಕೆಲವು ಜಾತಿಗಳಿಗೂ ಇದು ಅವಶ್ಯವಾಗಿದೆ. ಮಾನವರಲ್ಲಿ ಈ ಜೀವಸತ್ವದ ಕೊರತೆಯು ಸ್ಕರ್ವಿ ರೋಗವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ.[1][2][3] ಇದನ್ನು ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಆಹಾರ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗಿಯೂ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.[4]
ಆಸ್ಕೋರ್ಬೇಟ್ ಅಯಾನು C ಜೀವಸತ್ವದ ಫಾರ್ಮಕೊಫೋರ್ ಆಗಿದೆ. ಸಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಆಸ್ಕೋರ್ಬೇಟ್ ಆಕ್ಸಿಡೀಕರಣದ ಒತ್ತಡದಿಂದ[5] ದೇಹವನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಎಂಜೈಮ್ನಿಂದಾಗುವ ಅನೇಕ ಜೈವಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಸಹಾಯಕ ಅಂಶ (=ಕೊಫ್ಯಾಕ್ಟರ್)ವಾಗಿದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು ಆಕ್ಸಿಡೀಕರಣ-ವಿರೋಧಿಯಾಗಿದೆ.[6]
ಸ್ಕರ್ವಿ ರೋಗವು ತುಂಬ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ತಿಳಿದುಬಂದಿರುವ ಕಾಯಿಲೆ. ಇದು ತಾಜಾ ಸಸ್ಯಾಹಾರದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆಂದು ಪ್ರಪಂಚದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗದ ಜನರು ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಸ್ಕರ್ವಿ ರೋಗವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ಬ್ರಿಟಿಷ್ ನೌಕಾಪಡೆಯು 1795ರಲ್ಲಿ ನಾವಿಕರಿಗೆ ನಿಂಬೆರಸವನ್ನು ನೀಡಲು ಆರಂಭಿಸಿತು.[7] ಆಸ್ಕೋರ್ಬಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಅಂತಿಮವಾಗಿ 1933ರಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಿ, 1934ರಲ್ಲಿ ಸಂಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಯಿತು.
C ಜೀವಸತ್ವದ ಉಪಯೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಸೇವಿಸಬೇಕಾದ ಪ್ರಮಾಣದ ನಿಖರತೆ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೂ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದು, RDI 45ರಿಂದ 95 ಮಿಗ್ರಾಂ/ದಿನಕ್ಕೆ ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದೆ. ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣ ಸೇವಿಸಲು ಸಲಹೆ ನೀಡುವವರ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ದಿನಕ್ಕೆ 200ನಿಂದ 2000 ಮಿಗ್ರಾಂ ತನಕದಷ್ಟು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ಒಟ್ಟು 232,606 ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಆಕ್ಸಿಡೀಕರಣ-ವಿರೋಧಿ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸುವ ಬಗೆಗಿನ 68 ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಪ್ರಯೋಗಗಳ ಇತ್ತೀಚಿನ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯು, ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಪೂರೈಕೆಯಿಂದ ಆಸ್ಕೋರ್ಬೇಟ್ಅನ್ನು ಬಳಸುವುದು ಯೋಚಿಸಿದಷ್ಟು ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿಯಲ್ಲ ಎಂಬ ನಿರ್ಣಯಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ.[8]