ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತೆ ಎಂಬುದು ಆರ್ಥಿಕ ಶಕ್ತಿ, ಸೇನೆಯ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದರ ಮೂಲಕ ಹಾಗೂ ರಾಜತಂತ್ರದ ಅನುಷ್ಠಾನದ ಮೂಲಕ ರಾಷ್ಟ್ರ-ಸಂಸ್ಥಾನದ ಉಳಿವನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವುದಕ್ಕಿರುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಾಗಿದೆ. IIನೇ ಜಾಗತಿಕ ಸಮರದ ನಂತರ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಮೆರಿಕಾ ಸಂಯುಕ್ತ ಸಂಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಯಿತು. ಆರಂಭಿಕವಾಗಿ ಸೇನೆಯ ಶಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಗಮನಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇದು ಈಗ ವಿಭಿನ್ನ ಮುಖಗಳ ಒಂದು ವ್ಯಾಪಕ ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ವಿಭಿನ್ನ ಅಂಶಗಳು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಸೇನಾಭದ್ರತೆ ಅಥವಾ ಆರ್ಥಿಕ ಭದ್ರತೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಗೂ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಾಜದಿಂದ ಸಮರ್ಥಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತವೆ. ಅಂತೆಯೇ, ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತೆಯನ್ನು ಹೊಂದುವ ಸಲುವಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರವೊಂದು ಆರ್ಥಿಕ ಭದ್ರತೆ, ಶಕ್ತಿಯ ಭದ್ರತೆ, ಪರಿಸರೀಯ ಭದ್ರತೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದುವುದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಭದ್ರತಾ ಬೆದರಿಕೆಗಳು ರಾಷ್ಟ್ರ-ಸಂಸ್ಥಾನಗಳಂಥ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ಅಲ್ಲದೇ, ಭಯೋತ್ಪಾದಕ ಸಂಘಟನೆಗಳು, ಮಾದಕವಸ್ತುಗಳ ಒಕ್ಕೂಟಗಳು ಮತ್ತು ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಂಥ ರಾಷ್ಟ್ರೇತರ ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳನ್ನೂ ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತವೆ; ನೈಸರ್ಗಿಕ ವಿಪತ್ತುಗಳು ಮತ್ತು ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಈ ವರ್ಗದಲ್ಲಿನ ಕೆಲವೊಂದು ಪ್ರಭಾವಗಳು ತೀವ್ರಸ್ವರೂಪದ ಪರಿಸರೀಯ ಹಾನಿಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತವೆ ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ ಸಂಗತಿ.
ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭದ್ರತೆಯ ಖಾತ್ರಿನೀಡಲು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾದ ಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಇವು ಸೇರಿವೆ:
- ಮಿತ್ರರಾಷ್ಟ್ರಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಲು ಹಾಗೂ ಬೆದರಿಕೆಗಳನ್ನು ದೂರವಿಡಲು ರಾಜತಂತ್ರವನ್ನು ಬಳಸುವಿಕೆ
- ಸಹಕಾರವನ್ನು ಅನುವುಗೊಳಿಸಲು ಅಥವಾ ಬಲವಂತವಾಗಿ ಸಾಧಿಸಲು ಆರ್ಥಿಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಯುಕ್ತ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಿಸುವಿಕೆ
- ಸಮರ್ಥವಾದ ಸಶಸ್ತ್ರ ಪಡೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವಿಕೆ
- ನಾಗರಿಕ ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ತುರ್ತುಸ್ಥಿತಿ ಸನ್ನದ್ಧತೆಯ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು (ಭಯೋತ್ಪಾದನಾ-ನಿರೋಧಕ ಶಾಸನಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ) ಕಾರ್ಯಗತಗೊಳಿಸುವಿಕೆ
- ನಿರ್ಣಾಯಕ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯದ ಚೇತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಮೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುವಿಕೆ
- ಬೆದರಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಗೂಢಚರ್ಯೆಯನ್ನು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಲು ಮತ್ತು ಸೋಲಿಸಲು ಅಥವಾ ತಪ್ಪಿಸಲು, ಹಾಗೂ ರಹಸ್ಯವರ್ಗದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ
- ಆಂತರಿಕ ಬೆದರಿಕೆಗಳಿಂದ ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಪ್ರತಿ-ಬೇಹುಗಾರಿಕೆ ಸೇವೆಗಳು ಅಥವಾ ರಹಸ್ಯ ಆರಕ್ಷಕರನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ