ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆ ಅನುಭವದ ಮೇಲೆ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿ ಕಲಿಯುವ ಪೃಕ್ರೀಯೆ.[1] ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯು ರೋಟ್ ಅಥವಾ ಡೈಡ್ಯಾಕ್ತಿಕ್ ಕಲಿಕೆಯಗಳಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುವವನು ನಿಷ್ಕ್ರಿಯವಾಗಿರುತ್ತಾನೆ.[2] ಇದು ಇತರ ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಕಲಿಕೆಯ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಹೋಲಿಸುತ್ತಾದರೂ, ಅವರಿಗಿಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನತೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ.[3] ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯನ್ನು ಹಲವುಬಾರಿ "ಅನುಭವದ ಶಿಕ್ಷಣ" ಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅನುಭವದ ಶಿಕ್ಷಣ ಒಂದು ವಿಶಾಲವಾದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರನೇ ಸರಿ; ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯು ಒಂದು ರೀತಿಯ ವೈಯುಕ್ತಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ.[4] ಅನುಭವದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯಜೊತೆ ತುಲನೆ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ, ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯು ಕಲಿಯುವವನ ಹಾಗು ಕಲಿಯುವ ಸಂದರ್ಭ ಮತ್ತು ಕ್ರಮಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಉದ್ದೇಸಿಸುತ್ತದೆ. ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಪ್ರಾಚೀನವಾದದ್ದು. ಸುಮಾರು ಕ್ರಿ.ಪು. ೩೫೦ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆರಿಸ್ಟೊಟಲ್ ತಮ್ಮ "ನಿಕೊಮಕಿಯನ್ ಎಥಿಕ್ಸ್'ನಲ್ಲಿ "ನಾವು ಮಾಡುವ ಮುಂಚೆ ಕಲಿಯಬೇಕಾದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು, ನಾವು ಮಾಡಿ ಕಲಿಯಬೇಕು' ಎಂದು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.[5] ಆದರೆ, ಸ್ಪಸ್ಟವಾದ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿ ಅದು ಬಹಳ ನೂತನ ವಿಚಾರ. ೧೯೭೦ರಲ್ಲಿ, ಡೇವಿಡ್ ಎ. ಕೊಲ್ಬೆರವರು ಜಾನ್ ಡುವಿ, ಕರ್ಟ್ ಲುವಿನ್ ಹಾಗು ಜ್ಯಾಂ ಪಿಯಾಜೆಟ್ರ್ ರವರಿಂದ ಅನುಭವದ ಕಲಿಕೆಯ ನವೀನ ತತ್ವದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮಾಡಿದರು.[6]
This article ವಿಕಿಪೀಡಿಯ ನಿಬಂಧನೆಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಪುಟ ಅನಾಥ ಪುಟವಾಗಿದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಈ ಪುಟವನ್ನು ಬೇರೆ ಪುಟದಿಂದ ಸಂಪರ್ಕವಿಲ್ಲ. ದಯವಿಟ್ಟು ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಲ್ಲಿರುವ ಬೇರೆ ಪುಟದಿಂದ ಈ ಪುಟವನ್ನು ಸಂಪರ್ಕ ಮಾಡಿ. (ಮಾರ್ಚ್ ೨೦೧೯) |