სირიის არაბული სამეფო
From Wikipedia, the free encyclopedia
სირიის არაბული სამეფო (არაბულად: المملكة العربية السورية, al-Mamlakah al-‘Arabīyah as-Sūrīyah) — თვითგამოცხადებული, არაღიარებული კონსტიტუციური მონარქია, რომელიც მცირე დროის განმავლობაში არსებობდა ისტორიული სირიის ტერიტორიაზე. 1918 წლის 5 ოქტომბერს ბრიტანული ჯარის ნებართვით შეიქმნა სრულად დამოუკიდებელი არაბული კონსტიტუციური მთავრობა,[1] რომელმაც 1919 წლის 26 ნოემბერს სამანდატო ტერიტორიებიდან ბრიტანული ჯარების გასვლის დროს მოიპოვა დე-ფაქტო დამოუკიდებლობა.[2] 1920 წლის 8 მარტს, შეიქმნა სირიის არაბული სამეფო.
სირიის არაბული სამეფო المملكة العربية السورية (არაბულად) al-Mamlakah al-‘Arabīyah as-Sūrīyah | ||||||
| ||||||
| ||||||
ჰიმნი سوريا يا ذات المجد "O Syria, Who Owns the Glory" | ||||||
სირიის არაბული სამეფო, ყველაზე დიდი განფენილობის დროს (1920 წლის იანვარი) | ||||||
დედაქალაქი | დამასკო | |||||
ენები | არაბული ენა | |||||
მთავრობა | უნიტარული საპარლამენტო კონსტიტუციური მონარქია | |||||
მეფე | ||||||
- | 1920 | ფეისალ I | ||||
- | 1920 (პირველი) | ალი რიდა ალ-რიკაბი (პრემიერ-მინისტრი) | ||||
- | 1920 (უკანასკნელი) | ჰაშიმ ალ-ათასი (პრემიერ-მინისტრი) | ||||
საკანონმდებლო ხელისუფლება | ეროვნული კონგრესი | |||||
ისტორიული ერა | ომთაშორისი პერიოდი | |||||
- | შეიქმნა | 1919 წელი | ||||
- | გაუქმდა | 1920 წელი | ||||
ვალუტა | სირიული გირვანქა | |||||
სირიის არაბულმა სამეფომ იარსება მხოლოდ 4 თვე, 1920 წლის 8 მარტიდან 25 ივლისამდე,[3][4] რომლის განმავლობაში, სამეფოს უძღვებოდა ჰუსეინ იბნ ალი ალ-ჰაშიმის ვაჟი ფეისალ I ბინ ჰუსეინი. მიუხედავად ლევანტის ტერიტორიების მიმართ გამოთქმული პრეტენზიებისა, ფეისალის მთავრობა აკონტროლებდა შეზღუდულ სივრცეს და, საფრანგეთის გარდა, დამოკიდებული იყო ბრიტანეთზე, რომელიც, ზოგადად, ეწინააღმდეგებოდა "დიდი სირიის" იდეას და აღიარებდა სამეფოს.[5] 1920 წლის 25 ივლისის დადგომამდე, სამეფო დამორჩილდა ფრანგულ ძალებს.