ჟაკ-ბენინ ბოსუე
From Wikipedia, the free encyclopedia
ჟაკ-ბენინ ბოსუე (ფრანგ. Jacques-Bénigne Bossuet; დ. 27 სექტემბერი, 1627 – გ. 12 აპრილი 1704) — ფრანგი ეპისკოპოსი და თეოლოგი, ცნობილია მისი ქადაგებებით. ის ყველა დროის ერთ-ერთ საუკეთესო ორატორად მიიჩნევა.
ჟაკ-ბენინ ბოსუე | |
---|---|
დაბადების თარიღი |
27 სექტემბერი, 1627 დიჟონი |
გარდაცვალების თარიღი |
12 აპრილი, 1704 პარიზი |
საქმიანობა | მწერალი, ეპისკოპოსი, მასწავლებელი |
ლუი XIV-ის კარის მქადაგებელი, ბოსუე იყო პოლიტიკური აბსოლუტიზმისა და მეფეთა ღვთაებრივი უფლების ძლიერი დამცველი. ის ამტკიცებდა, რომ მთავრობა ღვთიური განგებით იყო დადგენილი და მეფეები სუვერენულ ძალაუფლებას ღვთისგან იღებდნენ.
ყველაზე ცნობილი ნამუშევრებია: დედოფალ ჰენრიეტა მარიას დაკრძალვებზე წარმოთქმული სამი დიდი სიტყვა, ინგლისის ჩარლზ I-ის ქვრივი (1669), მისი ქალიშვილი ჰენრიეტა ორლეანის ჰერცოგინია (1670) და და გამოჩენილი სამხედრო მეთაური ლუი II-ის (1687).
მისი 1681 წელს წარმოთქმული სიტყვას საყოველტაო ისტორიის შესახებ ბევრი კათოლიკე ნეტარი ავგუსტინეს ღვთის ქალაქის ახალ ვერსიად მიიჩნევს.