აგრესორის დაშოშმინების პოლიტიკა
From Wikipedia, the free encyclopedia
აგრესორის დაშოშმინების პოლიტიკა — მშვიდობისმოყვარე სახელმწიფოების შიდა სამხედრო პოლიტიკის თავისებური სახესხვაობა, რომელიც დაფუძნებულია კომპრომისებზე აგრესორის მიმართ. შედგება სახელმწიფო-აგრესორის მიერ ხელოვნურად გაჩაღებული კონფლიქტების და საერთაშორისო დავების მოგვარებით. იმედოვნებს აგრესორისთვის უმნიშვნელო, ან კიდევ ნაკლებად მნიშვნელოვან საკითხებში დათმობასაც. ტერმინს ძირითადად იყენებენ ნევილ ჩემბერლენის და ბოლდუინ მაკდონალდის პოლიტიკის აღსანიშნავად, რომელსაც ისინი ნაცისტური გერმანიის მიმართებაში 1933-1939 წლებში. ამ პოლიტიკამ საბოლოოდ ვერსალის სისტემის და ერთა ლიგის საბოლოო დეგრადაცია გამოიწვია, ასევე დაასუსტა საფრანგეთის და ბრიტანეთის პოზიციები მსოფლიო არენაზე. რადიკალურად შეიცვალა ვითარება ევროპაში.