Lofttæmisdæla
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lofttæmisdæla er verkfæri sem fjarlægir loftsameindir frá innsigluðu rými til að skilja eftir lofttæmi að hluta. Fyrsta lofttæmisdælan var fundin upp árið 1650 af Otto von Guericke en áður en hún var fundin upp höfðu allt frá fornöld verið notaðar sogdælur.