Élisa Bonaparte
From Wikipedia, the free encyclopedia
Marie Anne Élisa Bonaparte Baciocchi Levoy (3. janúar 1777 – 7. ágúst 1820) var korsísk-frönsk aðalskona sem ríkti sem prinsessa af Lucca og Piambino (1805–1814) og sem stórhertogaynja af Toskana og greifynja af Compignano á Ítalíu í umboði bróður síns, Napóleons keisara.
| ||||
Élisa Bonaparte | ||||
Ríkisár | 19. mars 1805 – 18. mars 1814 (sem prinsessa Lucca og Piambino), 3. mars 1809 – 1. febrúar 1814 (sem stórhertogaynja Toskana) | |||
Skírnarnafn | Marie Anne Élisa Bonaparte | |||
Fædd | 3. janúar 1777 | |||
Ajaccio, Korsíku | ||||
Dáin | 7. ágúst 1820 | |||
Tríeste, austurríska keisaradæminu | ||||
Gröf | San Petronio-basilíku í Bologna | |||
Konungsfjölskyldan | ||||
Faðir | Carlo Buonaparte | |||
Móðir | Letizia Ramolino | |||
Eiginmaður | Felice Pasquale Baciocchi | |||
Börn | Felix, Elisa, Jérôme, Frédéric |
Élisa var fjórða barn og elsta dóttir Carlo Buonaparte og Letiziu Ramolino sem komst á legg. Hún var yngri systir Napóleons Bónaparte. Hún átti einnig eldri bræðurna Joseph og Lucien og yngri systkinin Louis, Pauline, Caroline og Jérôme.
Sem prinsessa af Lucca og Piombino og stórhertogaynja af Toskana var Élisa eina systir Napóleons sem fór með pólitísk völd. Samband þeirra var stundum stirt vegna móðgunargirni Napóleons og hvassra ummæla Élisu. Élisa hafði mikinn áhuga á list, sérstaklega leiklist, og ýtti undir listastarfsemi í löndunum þar sem hún ríkti.