Փոլ Ռեյթեր
From Wikipedia, the free encyclopedia
Բարոն Փոլ Յուլիուս Ռեյթեր (ավելի ճիշտ Ռոյթեր, անգլ.՝ Փոլ Ջուլիուս Ռոյթեր, գերմ.՝ Paul Julius Reuter, հուլիսի 21, 1816(1816-07-21)[1][2][3][…], Կասել, Հեսսեն, Գերմանիա[4] - փետրվարի 25, 1899(1899-02-25)[1][2][3][…], Նիս, Ֆրանսիա), գործարար, լրագրող, «Ռոյթերս» հեռագրական գործակալության հիմնադիր։
Փոլ Ռեյթեր | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 21, 1816(1816-07-21)[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Կասել, Հեսսեն, Գերմանիա[4] |
Մահացել է | փետրվարի 25, 1899(1899-02-25)[1][2][3][…] (82 տարեկան) |
Մահվան վայր | Նիս, Ֆրանսիա |
Գերեզման | Վեստ Նորվուդի գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Electorate of Hesse և Միացյալ Թագավորություն[5] |
Կրոն | հուդայականություն և քրիստոնեություն |
Մասնագիտություն | լրագրող, գրող և հրատարակիչ |
Երեխաներ | Herbert de Reuter?, George Baron de Reuter? և Clementine Maria Chermside? |
Paul Reuter Վիքիպահեստում |
Փոլ Ռեյթերը ծնվել է Իսրայել Բեր Յոշաֆաթ անունով ռաբբի Սամուել Լևի Յոշաֆաթի և նրա կնոջ՝ Բեթիի ընտանիքում, Կասելի Դրուզելգասե և Միտելգասե փողոցների անկյունում գտնվող տանը։ 1840 թվականից ղեկավարել է Բեռլինի և Փարիզի հրատարակչական ընկերությունները, որոնք տարածել են թարգմանություններ արտասահմանյան պարբերականներից։ 1845 թվականին Լոնդոնում տեղափոխվել է լյութերականություն՝ ստանալով Փոլ Յուլիուս անունը[6]։ Նույն թվականին ամուսնացել է բեռլինցի բանկիր Մագնուսի դստեր հետ[7]։
1848 թվականին արտագաղթել է Փարիզ, որտեղ տեղավորվել է Գավասա հեռագրական գործակալությունում (հետագայում «Ֆրանսպրես»)։ Հայտնի է դարձել ժամանակի հեղափոխական գործունեության մասին օպերատիվ հաղորդագրություններով, որոնք կայծակնային արագությամբ առաքվում էին Աախենի և Բրյուսելի միջև փոստային աղավնիների կողմից։ Այնուհետև տեղափոխվել է Լոնդոնյան Սիթի, որտեղ 1851 թվականին հիմնել է իր սեփական գործակալությունը, որը թարմ նորություններ է հաղորդել քաղաքային բորսայից։ 1857 թվականին Ռեյթերը դարձել է բրիտանական թագի հպատակ։
1872-ին Նասր ալ-Դին շահը անհավասար պայմանագիր է կնքել Ռեյթերի հետ, որի համաձայն զիջել է Պարսկաստանի գրեթե բոլոր գոյություն ունեցող և ապագա ենթակառուցվածքներն ու արդյունաբերությունը։ Իրանական հայրենասերների և բրիտանական կառավարության ճնշման ներքո պայմանագիրը խզվել է, սակայն 1889 թվականին Ռեյթերը կազմակերպել է Շահինշահրի բանկը, որը մենաշնորհ ուներ երկրում վարկային գործունեության վրա։
1871 թվականին Էռնեստ II դուքսը Ռեյթերին շնորհել է բարոնի կոչում (Freiherr)։ Երկու տասնամյակ անց Վիկտորիա թագուհին նրան շնորհել է նմանատիպ կոչում[8][9]։ Ռեյթերը մահացել է Նիսի իր վիլլայում և թաղվել է Լոնդոնի հարավում։ Նրա դուստրը՝ Կլեմենտինա Մարիան, ամուսնացել է կոմս Օտտոն Ստենբոկի հետ, իսկ նրա մահից հետո՝ Քվինսլենդի նահանգապետի հետ։