Պիոս XII
From Wikipedia, the free encyclopedia
Պիոս XII (լատին․՝ Pius XII, գահակալությունից առաջ` Էուջենիո Մարիա Ջուզեպպե Ջովանի Պաչելի, իտալ.՝ Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli, մարտի 2, 1876(1876-03-02)[1][2][3][…], Հռոմ, Իտալիա[4][5][6][…] - հոկտեմբերի 9, 1958(1958-10-09)[1][2][3][…], Կաստել-Գանդոլֆո, Հռոմ, Լացիո, Իտալիա[4][5][6][…]), Պապ 1939 թվականի մարտի 2-ից մինչև 1958 թվականի հոկտեմբերի 9-ը։ Հռչակեց Մարիամ Աստվածածնի Համբարձման դոգման և աշխարհը խորհրդանշական կերպով նվիրեց Մարիամի անարատ սրտին 1942 թ. 1967 թվականի հոկտեմբերի 18-ին Պողոս VI Պապը սկսեց Պիոս XII-ի երանացման գործընթացը։ Դարձել է առաջին Պապը, ով ընտրվել է պետքարտուղարներից Կլիմենտ IX- ից հետո 1667 թ. Իր հովվապետության ժամանակ Պիոս XII-ը սրբերի շարքը դասեց 34 հոգու, այդ թվում Պիոս X-ին, իսկ 41-ին օրհնեց։ 1949 թվականին նա անաստված էր անվանել Չեխոսլովակիայի կոմունիստ առաջնորդներին։ Պիոս XII-ը կոչվում էր «Պապ Մարիամ»՝ Աստծո Մայրին իր մեծ նվիրվածության համար, որը դրսևորվում էր Նրա Վերափոխման վերաբերյալ նրա հռչակած դավանանքում[10]։ Նա նշանակալի ներդրում է ունեցել կաթոլիկ սոցիալական դոկտրինի զարգացման գործում։ Պիոս XII պապը մահացել է Հոկտեմբերի 9 ին 1958 թվականի։
Նրա հայրապետությամբ ավարտվում է « Պիոսի դարաշրջանը »։