Պակիստանա-հնդկական պատերազմ (1947-1948)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Պակիստանա-հնդկական առաջին պատերազմ (1947 թվականի հոկտեմբերի 22 - 1949 թվականի հունվարի 5), զինված հակամարտություն Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև, որն առաջացել է Բրիտանական Հնդկաստանի բաժանումից հետո։ Հակամարտության պատճառը դարձել էր Ջամմու և Քաշմիր նահանգի պատկանելության մասին վեճը։ Նահանգում գերակշռում էր մուսուլմանական բնակչությունը, բայց տիրող ղեկավարությունը կազմված էր հինդուսներից։ Քաշմիրի մահարջա Հարի Սինգհը որոշել էր հայտնել անկախության մասին[23][24]։ 1947 թվականի հոկտեմբերին 21-ին սկսվել է պակիստանական կիսազինվորական կազմավորումների ներխուժումը Քաշմիր։ Հարի Սինգհն օգնության է դիմել Դելիի կառավարությանը։ Հնդկաստանը պահանջ է դրել, որ Քաշմիրն օգնություն ստանալուց հետո պետք է միանար Հնդկաստանին։ Մահարաջայի համաձայնությունից հետո, հոկտեմբերի 27-ին[25], Հնդկաստանի կառավարությունը հայտարարել է իշխանության Հնդկաստանին միանալու մասին, որից հետո հնդկական զորքերը ուղևորվել են Քաշմիր[26][27]։
Թվական | 1947 թվականի հոկտեմբերի 22 - 1949 թվականի հունվարի 5 |
---|---|
Մասն է | Պակիստանա-հնդկական հակամարտություն |
Վայր | Քաշմիր |
Արդյունք | Վերահսկողության գիծ
|
Հակառակորդներ | |
Հնդկաստանի միություն | Պակիստանի դոմինիոն |
Հրամանատարներ | |
Կառ. գեներալ Լուիս Մաունթբեթեն Վարչապետ Ջավահառլալ Ներու Գեն. Ռոբ Լոցկհարթ[8] Գեն. Ռոյ Բուչեր[8] Օդային մարշալ Թոմաս Էլմհիրսթ[8] Գեներալ-լեյտենանտ Դադլի Ռասել[8] Գեներալ-լեյտենանտ Կ. Մ. Ցարիապա[8] Գեներալ-լեյտենանտ Ս. Մ. Շրինագեշ[9][10] Գեներալ-մայոր Կ. Ս. Թիմայա[8] Գեներալ-մայոր Կալվանթ Սինգհ[8] Մահարաջա Հարի Սինգհ Վարչապետ Մեհր Չանդ Մահաջան Ինտերիմի առաջնորդ Շեիկհ Աբդուլահ Բրիգադիր Ռաջինդեր Սինգհ Գնդապետ-լեյտենանտ Քաշմիր Սինգհ Կաչոտ[11] | Կառ. գեներալ Մուհամմեդ Ալի Ջիննա Վարչապետ Լիաքատ Ալի Խան Գեն. Ֆրանկ Մեսերվի[8] Գեն. Դուգլաս Գրեյսի[8] Մայոր Քուրշիդ Անվար[12] Գնդ. Ասլամ Խան[6][7] Գնդ. Ակբար Խան[13] Գնդ. Շեր Խան[13] Գեն. մայոր Զաման Կիանի[12] Բրիգ. Հաբիբուր Ռեհման[14] Սարդար Իբրահիմ Խան[13] Միրզա Մահմուդ Ահմադ[5][15] Մայոր Ուիլյամ Բրաուն[6] |
Կողմերի ուժեր | |
| |
Ռազմական կորուստներ | |
1,104 զոհվածներ[16][17][18][19] 3,154 վիրավորներ[16][20] | 6,000 զոհվածներ[20][21][22] ~14,000 վիրավորներ[20] |
Ընդհանուր կորուստներ |