Շնչառական անբավարարություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Շնչառական անբավարարությունը առաջանում է շնչառական համակարգի կողմից անբավարար գազափոխանակության հետևանքով, ինչը նշանակում է, որ զարկերակային թթվածինը, ածխաթթու գազը կամ երկուսն էլ չեն կարող պահպանվել նորմալ մակարդակում։ Արյան կազմում տեղափոխվող թթվածնի ցածր քանակը հայտնի է որպես հիպոքսեմիա։ Զարկերակային ածխաթթու գազի մակարդակի բարձրացումը կոչվում է հիպերկապնիա։ Շնչառական անբավարարությունը դասակարգվում է որպես 1-ին կամ 2-րդ տիպի, հիմնվելով ածխածնի երկօքսիդի բարձր մակարդակի վրա, և կարող է լինել սուր կամ քրոնիկ։ Կլինիկական փորձարկումներում շնչառական անբավարարության սահմանումը սովորաբար ներառում է շնչառության հաճախացում, արյան մեջ աննորմալ գազեր (հիպոքսեմիա, հիպերկապնիա կամ երկուսն էլ) և ըստ հետազոտությունների շնչառական աշխատանքի ավելացման։ Շնչառական անբավարարությունը հանգեցնում է մտավոր վիճակի փոփոխության՝ ուղեղի իշեմիայի պատճառով։
Արյան կազմում գազերի արժեքներն են թթվածինը՝ Pa O
2ավելի քան 80 mmHg (11 kPa) և ածխաթթու գազը Pa CO2 45 mmHg[1]: