Մասնակից:Էլեն Հովհաննիսյան/Ավազարկղ11
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ժամանակակից ճարտարապետությունը (մոդեռնիստական ճարտարապետություն, ճարտարապետական շարժում և ոճ) աչքի ընկավ 20-րդ դարում՝ ավելի վաղ Ար-դեկոի և ավելի ուշ պոստմոդեռնիստական շարժումների միջև ընկած ժամանակահատվածում։ Ժամանակակից ճարտարապետությունը հիմնված էր շինարարության նոր և նորարարական տեխնոլոգիաների վրա (մասնավորապես՝ ապակու, պողպատի և բետոնի օգտագործումը),ֆունկցիոնալիզմի սկզբունքը (այսինքն՝ այդ ձևը պետք է հետևի գործառույթին)ընտրել մինիմալիզմը և մերժել զարդը[1]:
Ըստ Լե Կորբյուզիեի՝ շարժման արմատները պետք է փնտրել Էժեն Վիոլետ լե դուկի ստեղծագործություններում[2]: Շարժումը առաջացավ 20-րդ դարի առաջին կեսին և դարձավ գերիշխող Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո մինչև 1980-ականները, երբ այն աստիճանաբար փոխարինվեց որպես ինստիտուցիոնալ և կորպորատիվ շենքերի հիմնական ոճ՝ հետմոդեռն ճարտարապետությամբ[3]: