Խաչակրաց իններորդ արշավանք
From Wikipedia, the free encyclopedia
Խաչակրաց իններորդ արշավանք, որը որոշ պատմաբաններ համարում են Ութերորդ Խաչակրաց արշավանքի մաս, եղել է վերջին խոշոր Խաչակրաց արշավանքը դեպի Սուրբ երկիր։ Տեղի է ունեցել 1271-1272 թվականներին։ Լյուդովիկոս IX-ի՝ Խաչակրաց ութերորդ արշավանքի ժամանակ Թունիսը վերցնելու անկարողությունը ստիպեց Անգլիական թագավոր Հենրիխ III-ի որդի Էդուարդ I-ին շարժվել Աքքա։ Հետագա իրադարձությունները պատմության մեջ են մտել Իններորդ Խաչակրաց արշավանք անվամբ։ Արշավանքի ժամանակ Էդվարդին հաջողվեց ձեռք բերել մի շարք հաղթանակներ Բեյբարս I-ի դեմ։ Միայն թե վերջում Էդվարդը ստիպված էր շարժվել դեպի տուն անհետաձգելի գործերի պատճառով, գահակալության հարցով, իսկ Ուտրեմերում նրան չի հաջողվում լուծել կոնֆլիկտները լորդերի միջև։ Կարելի է ասել, որ այդ ժամանակ խաչակրաց արշավանքների ոգին արդեն մարել էր[1]:Խաչակիրներըի ամրոցները՝ Միջերկրական ծովի ափերին տեղակայված, ոչնչացման վտանգի տակ էին։
Իններորդ խաչակրաց արշավանք | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Խաչակրաց արշավանքներ | |||||||||
Իններորդ խաչակրաց արշավանք | |||||||||
| |||||||||
Հակառակորդներ | |||||||||
Մամլուքներ | |||||||||
Հրամանատարներ | |||||||||
Էդուարդ I Կարլ I Անժուցի Հուգո III Բոհեմունդ IV Աբակա-խան |
Բեյբարս I | ||||||||
Խաչակիրներ |