Ինդոնեզիայի տնտեսություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ինդոնեզիայի տնտեսությունը խառը տնտեսություն է[1][2] և աշխարհի զարգացող շուկայական տնտեսություններից մեկը, ինչպես նաև Հարավարևելյան Ասիայում ամենամեծը։ Որպես բարձր միջին եկամուտ ունեցող երկիր և G20-ի անդամ, Ինդոնեզիան դասակարգվում է որպես նոր արդյունաբերական երկիր[3]։ 2023 թվականին այն գնահատվել է ավելի քան 21 կվադրիլիոն ռուփիա, այն աշխարհում 16-րդ տնտեսությունն է անվանական ՀՆԱ-ով և 7-րդը՝ ՀՆԱ-ի ցուցանիշով։ Ինդոնեզիայի ինտերնետ տնտեսությունը 2022 թվականին հասել է 77 միլիարդ ԱՄՆ դոլարի և ակնկալվում է, որ մինչև 2025 թվականը կհատի 130 միլիարդ դոլարը[4]։ Ինդոնեզիան կախված է ներքին շուկայից և պետական ծախսերից, ինչպես նաև պետական ձեռնարկությունների սեփականությունից (կենտրոնական կառավարությունն ունի 141 ձեռնարկություն)։ Մի շարք հիմնական ապրանքների (ներառյալ բրինձ և էլեկտրաէներգիա) գների կառավարումը նույնպես էական դեր է խաղում Ինդոնեզիայի շուկայական տնտեսության մեջ։ Այնուամենայնիվ, 1990-ականներից սկսած, տնտեսության մեծ մասը վերահսկվում է առանձին ինդոնեզացիների և օտարերկրյա ընկերությունների կողմից[5][6][7]։
Ենթակատեգորիա | • Համաշխարհային տնտեսություն • Ասիայի տնտեսություն | |
---|---|---|
Երկիր | Ինդոնեզիա | |
Վայր | Ինդոնեզիա | |
Անվանական ՀՆԱ | 1 015 539 017 536,5 ԱՄՆ դոլար | |
Մեկ շնչի հաշվով անվանական ՀՆԱ | 3846 ԱՄՆ դոլար | |
ՀՆԱ (ԳՀ) | 3 249 635 174 553 միջազգային դոլար | |
Մեկ շնչի հաշվով ՀՆԱ ԳՀ | 12 309,626 միջազգային դոլար | |
Իրական ՀՆԱ-ի աճի տեմպ | 5±0,1 տոկոս | |
Ընդհանուր պահուստներ | 130 215 330 382 ԱՄՆ դոլար | |
Գնաճի մակարդակ | 3±0,1 տոկոս |
1997թվականի ասիական ֆինանսական ճգնաժամից հետո կառավարությունը վերահսկողության տակ առավ մասնավոր հատվածի ակտիվների մեծ մասը՝ չաշխատող բանկային վարկերի և կորպորատիվ ակտիվների ձեռքբերման միջոցով՝ պարտքի վերակառուցման գործընթացի միջոցով, իսկ կալանքի տակ գտնվող ընկերությունները մի քանի տարի անց վաճառվեցին։ 1999 թվականից ի վեր տնտեսությունը վերականգնվել է, և 2000-ականների սկզբին աճն արագացել է մինչև 4–6%[8]։ 2012 թվականին Ինդոնեզիան G20-ի երկրորդ ամենաարագ աճող տնտեսությունն էր Չինաստանից հետո, որի տարեկան աճի տեմպերը հետագա տարիներին տատանվում էին շուրջ 5%-ի սահմաններում[9][10]։ Ինդոնեզիան անկում ապրեց 2020 թվականին, երբ տնտեսական աճը իջավ մինչև -2,07%՝ COVID-19 համաճարակի պատճառով, որը 1997 թվականի ճգնաժամից ի վեր ամենավատ տնտեսական ցուցանիշն էր[11]։
2022 թվականին համախառն ներքին արդյունքն աճել է 5,31%-ով՝ պայմանավորված Covid-19-ի սահմանափակումների մեղմացմամբ, ինչպես նաև ռեկորդային բարձր արտահանմամբ՝ պայմանավորված ապրանքների գների աճով[12]։
Նախատեսվում է, որ մինչև 2045 թվականը Ինդոնեզիան կդառնա աշխարհի 4-րդ խոշորագույն տնտեսությունը։ Ջոկո Վիդոդոն ասել է, որ իր աշխատակազմի հաշվարկները ցույց են տվել, որ Ինդոնեզիայի բնակչությունը մինչև 2045 թվականը կկազմի 309 միլիոն։ Վիդոդոի գնահատմամբ՝ տնտեսական աճը կկազմի 5-6%, իսկ ՀՆԱ-ն՝ 9,1 տրիլիոն ԱՄՆ դոլար։ Ակնկալվում է, որ Ինդոնեզիայի մեկ շնչին բաժին ընկնող եկամուտը կկազմի 29,000 ԱՄՆ դոլար[13]։