Երկու Սիցիլիաների թագավորություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Երկու Սիցիլիաների թագավորթություն (իտալ.՝ Regno delle Due Sicilie, սից.՝ Regnu dî Dui Sicili, նեապ.՝ Regnu dî Dui Sicili)` թագավորություն, որը գոյություն է ունեցել 1816-1891 թվականներին, և առաջացել է Սիցիլիական և Նեապոլիտական թագավորությունների միացումից։ Եղել է Ապենինյան թերակղզու ամենամեծ պետությունը[1]։ «Նեապոլիտյան թագավորություն» ժամանակ առ ժամանակ ոչ պաշտոնական ձևով նույնպես օգտագործվում էր որպես պետության անվանում։ Թագավորության մայրաքաղաքներ Նեապոլը, իսկ կառավարող արքայատոհմն էր Նեապոլիտական Բուրբոնները։ Ռիսորջիմենտոյի արդյունքում ընկավ Իտալիայի կազմի մեջ։
| ||||
| ||||
Քարտեզ | ||||
Ընդհանուր տեղեկանք | ||||
Մայրաքաղաք | Պալերմո, Սիցիլիա | |||
Լեզու | Իտալերեն, Նեապոլիտերեն, Սիցիլերեն, Հունարեն | |||
Ազգություն | Իտալացիներ | |||
Կրոն | Քրիստոնեություն | |||
Հիմն | Inno al Re (Օրհներգ արքային) | |||
Իշխանություն | ||||
Պետական կարգ | Բացարձակ միապետություն, Սահմանադրական միապետություն | |||
Դինաստիա | Բուրբոններ | |||
Պետության գլուխ | Արքա |
Իտալիայի միացումից հետո նախկին թագավորության տարածքը դեռ պահպանում էր իր ինքնատիպությունը տնտեսական, սոցիալական, մշակութային և լեզվական տեսակետներից, ստալանով ընդհանրացված «հյուսիսային Իտալիա» անվանումը, և մինչ մեր օրերը որոշ աստիճանով այն ասոցացվում է ցածր զարգացվածության աստիճանի, գյուղական կյանքի, ապօրինությունների և մաֆիայի հետ[2]։