Prang (arquitectura)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Un prang (khmer: ប្រាង្គ: ; tailandés: ปรางค์: ) é unha torre alta-como un chapitel, normalmente sobrecargado. Eran un elemento común da arquitectura en santuarios hindús e budistas no Imperio Khmer. Posteriormente foron adaptados por arquitectors budistas en Tailandia, especialmente durante o Reino de Ayutthaya (1350–1767) e o Reino de Rattanakosin (1782-1932). En Tailandia aparece só nos templos budistas máis importantes.