Paganismo xermánico
From Wikipedia, the free encyclopedia
O paganismo xermánico fai referencia ás diversas prácticas relixiosas dos pobos xermánicos dende a Idade de Ferro até a cristianización durante a Idade Media. As prácticas relixiosas representaban un elemento esencial da primeira cultura xermánica. Tanto a partir de restos arqueolóxicos como de fontes literarias, é posíbel rastrexar unha serie de crenzas comúns entre os pobos xermánicos até a Idade Media, cando se cristianizaron os últimos redutos de Escandinavia. Con raíces na relixión protoindoeuropea, a relixión protoxermánica espallouse durante as invasións bárbaras, que deu lugar á relixión nórdica antiga entre os pobos xermánicos do norte, a mitoloxía xermánica continental e o paganismo anglosaxón entre os pobos que continuaban falando o inglés antigo. A relixión xermánica púidose documentar máis amplamente a partir dos textos dos séculos X e XI procedentes de Escandinavia e Islandia.