Isaías
profeta hebreo do Antigo Testamento / From Wikipedia, the free encyclopedia
Isaías, do hebreo, ישעיהו—Ieshaiáhu, e que significa "Yahveh é salvación" foi un dos profetas maiores de Israel,[2] cuxo ministerio tivo lugar durante o século VIII a.C.[3] O ministerio profético de Isaías tivo lugar no reino de Xudá durante as monarquías de Uzías, Jotán, Acaz, Ezequías e Manasés.[4] Profetizou durante a crise causada pola expansión do Imperio asirio. Escribiu polo menos a primeira parte do libro bíblico que leva o seu nome.