Hipopótamo
especie de mamifero / From Wikipedia, the free encyclopedia
O hipopótamo[2] (nome científico: Hippopotamus amphibius) é un gran mamífero artiodáctilo que é fundamentalmente herbívoro e se atopa na África subsahariana. É, xunto ao hipopótamo anano (Choeropsis liberiensis), un dos dous únicos membros actuais da familia Hippopotamidae.
Hipopótamo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Estado de conservación | |||||||||||||||
Vulnerable[1] | |||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||
'Hippopotamus amphibius' (Linné, 1758) | |||||||||||||||
Mapa distribución actual e pasada.[1] |
É un animal semiacuático que mora en ríos e lagos, e onde os machos adultos territoriais con grupos de cinco a trinta femias e hipopótamos novos controlan unha zona do río. Durante o día repousan na auga ou na lama, e tanto a cópula coma o parto deste animal suceden na auga. Ao anoitecer vólvense máis activos e saen comer herbas terrestres. Aínda que os hipopótamos descansan xuntos na auga, o pasto é unha actividade solitaria, e non son moi territoriais na terra. Son máis perigosos e territoriais cando están na auga.
Malia o seu parecido físico cos porcos e outros ungulados terrestres, os seus parentes vivos máis próximos son os cetáceos (Balaenidae, Phocoenidae, etc.) dos que diverxeron hai aproximadamente cincuenta e cinco millóns de anos.[3] O devanceiro común de baleas e hipopótamos separouse doutros ungulados hai aproximadamente sesenta millóns de anos.[4] Os fósiles de hipopótamo máis antigos que se coñecen pertencen ao xénero Kenyapotamus, atopados en África e datados coma de hai aproximadamente dezaséis millóns de anos.
O hipopótamo é doadamente recoñecíbel polo seu torso en forma de barril, enorme boca e dentes, cabeza grande truncada nun fociño ancho e arredondado, corpo coa pel grosa, lisa e case sen pelo, patas curtas e o seu grande tamaño. É o terceiro animal terrestre polo seu peso (entre 1½ e 3 toneladas), detrás do rinoceronte branco (1½ a 3½ toneladas) e os dous xéneros de elefantes (3 a 9 toneladas).
Atópanse ameazados por mor da perda do seu hábitat e pola caza furtiva para conseguir a súa carne e o almafí dos seus dentes caninos.