Fotorreceptor (electrónica)
From Wikipedia, the free encyclopedia
En electrónica, un fotorreceptor, tamén denominado detector fotónico, é un sensor de estado sólido que converte a enerxía solar en enerxía eléctrica,[1] xerando habitualmente unha corrente á súa saída.
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Fotorreceptor.
A incidencia de fotóns dunha determinada enerxía provoca a transición de electróns da banda de valencia á banda de condución.
Funciona como un transdutor de luz, que proporciona un sinal eléctrico como resposta á radiación óptica que incide sobre a súa superficie sensíbel.
Os fotorreceptores son compoñentes esenciais de calquera sistema de comunicación óptica e un dos elementos fundamentais no que se refire a prestacións.